Zagadnienia : Widełki dynamiczne kontynuujące
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- Następna »
t. 23-24
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
W t. 21-26 znaki dynamiczne nie zostały oznaczone w AI. W t. 23-24 Wf (→Wa) ma dwa oddzielne znaki, drugiego z nich (w t. 24) nie uwzględniono jednak w Wn, co może oznaczać, że Chopin dodał go w ostatniej korekcie Wf. Zdaniem redakcji, jednorodny melodycznie kontekst sugeruje, że w t. 24 należy rozumieć jako kontynuację poprzedniego. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Widełki dynamiczne kontynuujące |
|||||||||||||
t. 25-26
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W Wf – tak jak w naszych transkrypcjach – t. 26 wypada na nowej linii. Podział znaku przeprowadzono w ten sposób, że w obu taktach wydrukowano odpowiednio skrócone widełki (wedle stosowanej jeszcze wówczas dawniejszej konwencji). W Wa pominięto pierwszy z tych znaków. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wa , Widełki dynamiczne kontynuujące |
|||||||||||||
t. 26-27
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Jeden znak w Wf (→Wa) to najprawdopodobniej dowolność sztycharza Wf. Świadczą o tym t. 214-215, w których wszystkie źródła mają zgodnie jednotaktowe , a które w rękopisach, a więc także w podkładzie do Wf były oznaczone jedynie jako powtórzenie omawianych taktów. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wf , Widełki dynamiczne kontynuujące |
|||||||||||||
t. 36-37
|
Utwór: op. 45, Preludium cis-moll
..
Do tekstu głównego przyjmujemy – tak jak w pozostałych podobnych miejscach – wersję opartą na Wn. Wersję Wf można traktować jako równorzędny wariant zapisu. Wa ma jeden znak, tak jak Wn, co wynika z interpretacji znaków Wf jako oznaczających kontynuację zmiany dynamicznej. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Widełki dynamiczne kontynuujące |
|||||||||||||
t. 36-37
|
Utwór: op. 28 nr 5, Preludium D-dur
..
W A takt ten jest pierwszym w nowej linii, a znak rozpoczyna się jeszcze przed akoladą, co sugeruje, że powinien rozpocząć się już wcześniej, np. w poprzednim takcie. Jest więc niemal pewne, że uznanie go za przedłużenie widełek z poprzednich taktów, jak to zrobiono zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa), jest słuszne. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności KF , Widełki dynamiczne kontynuujące |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- Następna »