mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 346-350

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Bez palcowania w A (→Wn→Wf,Ww)

Palcowanie w Wa

t. 346, pod, od 1. nuty 154;  t. 350, pod, od 1. nuty 15
..

W tekście głównym nie uwzględniamy nieautentycznej aplikatury l.r. dodanej w Wa w t. 346 i 350.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 347

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

..

W Wa i KG nie ma klucza basowego na końcu taktu. Zgodność tych źródeł pozwala przypuszczać, że błąd popełnił już Chopin w [A1]. Ponieważ akordy pr.r. w t. 348 zapisane są na dwóch pięcioliniach, pominięcie klucza nie stwarza tu żadnych trudności w interpretacji tekstu (w Wa t. 348 wydrukowany jest już w nowej linii tekstu, z odpowiednim kluczem na początku, co jeszcze bardziej minimalizuje skutki przeoczenia). Klucz uzupełniono w Wn.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Błędy KG

t. 347

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A bemol przywracający es wpisany jest ołówkiem, jego autentyczność nie jest więc pewna (patrz charakterystyka A). Odpowiedniego znaku przed dolną nutą tej oktawy w A w ogóle nie ma. Bemole znajdują się we wszystkich realizujących tę linię partiach Rork i w analogicznym t. 23. Wydania mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach

t. 347

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Akcent długi w Wf (prawdopodobne odczytanie→Wa)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia.        TGTU

Krótki akcent w Wn1 (→Wn2)

​​​​​​​w Wn3

symetrycznie do crescenda z 1. połowy taktu

​​​​​​​– alternatywna propozycja redakcji

dokładnie pod wiązaniem 3. grupy szesnastek 
..

Nie jest jasne, jaki znak Chopin miał na myśli na początku 2. połowy taktu. W Wf znak przypomina akcent (krótki lub długi), ale niewykluczone, że miało to być , choć z pewnością nie tak długie, jak w Wn3. Naturalne wykonanie zawiera w sobie zarówno akcent, jak i diminuendo, co w jednym znaku najlepiej przekazuje akcent długi lub niewiele się od niego różniące, krótkie widełki diminuendo​​​​​​​. Podobny problem pojawia się także w t. 390-391.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn

t. 347-348

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Kliniki w t. 348 w ApI

Kropki staccato w A

TGTU = 9 kropek (oktawy F-f + ósemki nad pr.r. 348)

Kliniki w Wn (→Wf,Wa)

! miniat: wycinek Wn1               9 kliników (5 w 348 zrobione EZnieU)
..

Kliniki zamiast kropek nad oktawami i pochodem granych nad pr.r. ósemek l.r. to zapewne efekt adiustacji sztycharza Wn1, który ujednolicił te znaki w całym finale Wariacji.
W ApI znaki znajdują się tylko w t. 348. Nie jest przy tym pewne, jakie znaki Chopin miał tu na myśli – przyjmujemy, że są to kliniki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Kliniki