mUltimate Chopin

Filtrowanie:

Kategoria

Notacja

Ważność

Cofnij Wyczyść

t. 646

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Akcent l.r. w Wf (→Wn,Wa)

Akcent długi dla obu rąk proponowany przez redakcję

Porównanie ze znakami dynamicznymi analogicznych t. 648-650 prowadzi do wniosku, że krótki akcent nad akordem l.r. prawdopodobnie niedokładnie odtwarza zamysł Chopina. Stąd w tekście głównym proponujemy znak uśredniony zarówno pod względem wielkości, jak i przydziału do jednej lub obu rąk.

Dowiedz się więcej »

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 646

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

W Wf widać ślad pierwotnego, krótszego łuku, który obejmował tylko ostatnią grupę szesnastek.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 647

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Półnuta z kropką w Wa

Półnuta i pauza w KG (→Wn) i Wf

Rytm Wa to przypuszczalnie wcześniejsza wersja notacji tego akordu.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 648

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

dla l.r. w Wf (→Wn1→Wn2)

dla obu rąk w Wa

Krótki akcent l.r. w Wn3

Akcent długi dla obu rąk proponowany przez redakcję

Zdaniem redakcji, umiejscowienie znaku , który interpretujemy jako akcent długi, jest w Wf prawdopodobnie niedokładne – wprawdzie Chopin często stosował kombinację , ale oba oznaczenia były wówczas zapisane koło siebie i na jednym poziomie. W tym wypadku akcent przypuszczalnie miał więc dotyczyć obu partii, a nie tylko l.r., co sugeruje notacja Wf (→Wn). Krótki akcent w Wn3 to efekt interpretacji omawianego znaku, dokonanej przez pryzmat t. 646.