mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 247-248

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

Przed ćwierćnutami D w tych taktach występują w źródłach kasowniki (ostrzegawcze?) – w Wn przed obiema, w Wf (→Wa) tylko w t. 247. W tekście głównym znaki te pomijamy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 247

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A (→Wf→Wa) nie ma  przywracającego b2 na przedostatniej ósemce. Porównanie z podobnymi zwrotami oktawę wyżej i niżej dowodzi przeoczenia Chopina w tym miejscu. Znak dodano w Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 247

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Pomiędzy ósemkami c3 a h2 w A widać skreślone jeszcze dwie nuty, z których pierwsza ma pozostawioną nie całkiem skreśloną laseczkę. Było to przypuszczalnie powodem błędu w Wf, w którym widać ślady usuwania nadmiarowej nuty, najprawdopodobniej c3, położonej pomiędzy d3 a c3. Czego dotyczyły poprawki w A, nie jest oczywiste. Poniżej przedstawiamy hipotetyczną rekonstrukcję odpowiedniego fragmentu z ujawnionymi skreślonymi nutami: . Zapis ten można wyjaśnić następująco:

  • Po d3, jako pierwsze napisane były trzy "górne" ósemki c3-b2-a2, co oznacza, że Chopin chciał już od c3 zapisywać biegnik bez przenośnika oktawowego, a ponadto że pominął zwrot c3-h2-d3.
  • Następnie Chopin zmienił zamiar względem zakończenia przenośnika, skreślił c3-b2 zapisane bez jego użycia i wpisał je oktawę niżej, planując objęcie ich przenośnikiem.
  • W tym momencie postanowił dodać zwrot c3-h2-d3 lub, co zdaniem redakcji bardziej prawdopodobne, zauważył jego pomyłkowe pominięcie. Skreślił więc wpisane dopiero co "dolne" b2 i następujące po nim a2, po czym zaczął pisać dalej, zaczynając od h2.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Skreślenia A , Autentyczne korekty Wf

t. 247-248

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Bez łuku w A (→Wf)

! miniat: wycinek kombinowany A, od akordu 247 do akordu 248, tylko dolna 5-linia.                     TGTU = Tu bez kliszy 

Łuk g1-fis1 w Wn i Wa

EZnieU na 2 linijkach
..

Czwarty łuk, dodany w Wn i Wa to niemal na pewno dowolna adiustacja, niejednokrotnie spotykana w utworach Chopina, polegająca na "kompletowaniu" łuków pomiędzy akordami – przykładowo, jeśli tak jak tu, 3 łuki łączą dwa czterodźwięki, uznawano to za błąd i dodawano "brakujący" łuk (por. np. Mazurek D op. 33 nr 3, t. 8-9 i analog. lub H op. 41 nr 2, t. 4-5 i analog.).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 247-251

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Szesnastki w ApI

w t. 247, 249 i 1. połowie 251. Pominąć kropki i trzecie beleczki, a także przesunąć trzydziestodwójkę w 1. połowie 247, 249 i 251 oraz odpowiednio zwiększyć  odstęp środkowych nut w 2. połowie 247 i 249.
W t. 247 uwzględnić skrótowy zapis i inne różnice z sąsiedniej adno.

Rytmy punktowane w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)

TGTU
..

Występujący w t. 247, 249 i 1. połowie t. 251 rytm z samymi szesnastkami wpisany był dwukrotnie w ApI – jako wersja  najwcześniejsza (pierwotny zapis atramentem) i najpóźniejsza (poprawki ołówkowe). Przygotowując do druku wersję na 1 fortepian, Chopin zdecydował się na rytmy punktowane, co podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany

zagadnienia: Rytm punktowany lub równy