Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 232

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

W tekście głównym dodajemy ​​​​​​​​​​​​​​ ostrzegawczy przed c4.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 232

Utwór: op. 22, Polonez

..

Bemola przywracającego b2 na początku ostatniej trioli nie ma w żadnym źródle. Uważano, jak się wydaje, że  przed b3 cztery szesnastki wcześniej jest nie tylko znakiem ostrzegawczym, ale jego działanie obejmuje także omawianą nutę. Tak samo w t. 252.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 232-235

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

Partia pr.r. zawiera w AImaz jedynie melodię górnego głosu, i to różniącą się w dwóch miejscach od wersji ostatecznej:

  • jako 4. ósemkę t. 233 ma his1 wobec h1 wersji ostatecznej;
  • jako 1. nutę t. 235 ma gis1 zamiast eis1.

Występują też drobne różnice rytmiczne – patrz t. 220-242.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej

t. 232-235

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

Akompaniament ma w AImaz znacznie prostszą formę. W t. 232-233 ma postać dwóch ćwierćnut (bas i akord) oraz pauzy. W t. 234-235 mamy same ćwierćnuty według schematu bas-akord-akord, przy czym oba takty oparte są niemal w całości na akordzie H-dur (tylko na 3. mierze t. 234 pojawia się akord E-dur).

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu

t. 232

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

as2-f3 w A (→WfWa,Wn1Wn2Wn3Wn4)

TGTU = bemol as2

a2-f3 w Wn1a

kaso a2

..

Wersja Wn1a z sekstą a2-f3 to efekt rutynowej adiustacji, opartej na przekonaniu, że oktawy zmniejszone lub zwiększone są z reguły efektem przeoczeń lub błędów. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn