Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 220

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

Po dopisaniu w A przejściowej ósemki g1 na 1. mierze taktu Chopin zadbał o przypomnienie, że na 3. mierze należy powrócić do gis. Zrobił to jednak wyjątkowo niefortunnie, dodając jedynie ostrzegawczy  przed 2. ósemką trioli, gis. W rezultacie szesnastka na końcu taktu nadal odczytana dosłownie brzmi g1, a jeśli chodzi o znaki ostrzegawcze, to bardziej uzasadniony byłby  przed ćwierćnutą Gis, która pojawia się wcześniej niż wspomniana ósemka. Tę błędną i nielogiczną pisownię powtórzono bez zmian w Wn, a  przywracający gis1 dodano jedynie w Wa2. Dodajemy go także w tekście głównym, pomijając  przed gis.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy wynikające z poprawek , Znaki ostrzegawcze , Błędy A , Błędy powtórzone Wn

t. 220

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

Jako ćwierćnutę basową na 3. mierze taktu Wf1 (→Wa) ma Fis. W tym kontekście jest to niewąt­pliwy błąd, który poprawiono – być może na po­le­cenie Chopina – w Wf2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 220

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuk do ćwierćnuty fis1 w A (→Wn) i Wa

! miniat: wycinek jw.               EZTU prawy koniec

Łuk do gis1 w Wf

EZnieU

..

Łuk Wf jest w oczywisty sposób niedokładny, co poprawiono w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf

t. 220-222

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

 w źródłach

! miniat: wycinek, pół t. 220, tylko górna 5-linia.            w t. 220 i 222 EZnieU jak w t. 60 (tr wyżej, do zrobienia)

 z  proponowane przez redakcję

TGTU

..

Podobnie jak w analogicznych t. 60 i 62, w tekście głównym precyzujemy górną nutę ozdobnika w t. 220 i 222 jako des3(2).

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A

t. 220-221

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

2 kropki staccato i łuk w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek 2. połowa t. 219 + ćwierćnuta 220.          EZTU kropki + EZnieU łuk

2 kliniki i łuk w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU

Kropka i łuk w A, możliwa interpretacja

! miniat: Corel.                  EZTU tylko pierwsza kropka + łuk EZnieU

Łuk w A, inna interpretacja

EZnieU (tylko łuk)

2 kropki w A, interpretacja kontekstowa

wycinek TGTU.            EZTU

..

Odczytana dosłownie notacja A to zdaniem redakcji przykład nieskontrolowanej zmiany koncepcji oznaczeń artykulacji (inny przykład – patrz cz. I, t. 102). Chopin przypuszczalnie zamierzał zastąpić jedną lub obie kropki staccato łukiem albo na odwrót. Za bardziej prawdopodobną uważamy tę drugą możliwość – kompozytor chciał początkowo urozmaicić artykulację basu, wpisując łuki w t. 219-220 i 220-221, po czym postanowił użyć łuku tylko za drugim razem, dla podkreślenia modulującego kroku B-ces, a w t. 219 dopisał kropki. W tekście głównym zachowujemy więc tylko kropki staccato, jako przypuszczalnie późniejszą koncepcję.
Użycie kliników w Wn (→Wf,Wa,Ww) to – tak jak w t. 216-217 – dowolność sztycharza Wn.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Kliniki , Połowiczne korekty