mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 283-284

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

Odczytany dosłownie, prawy koniec łuku nie wykracza poza t. 283, jednak jego kształt wyraźnie sugeruje doprowadzenie do ostatniej nuty pasażu. Tak też to zrozumiano w pozostałych źródłach, co jako naturalne zarówno od strony muzycznej, jak i pianistycznej przyjmujemy w tekście głównym. Słuszność tej decyzji potwierdza łuk A w analogicznych t. 385-386, przedłużany i wyraźnie dociągnięty do cis4.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 283

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez łuków w Wn

Wn TGTU=puste

Łuki w Wf (→Wa)

Wfa łuki nad triolami w obu rękach
..

Nie jest jasne, czy dodane przypuszczalnie w korekcie Wf (→Wa) dwa łuki triolowe miały w intencji wpisującego je – być może Chopina – jeszcze jakieś inne znaczenie, np. motywiczne czy artykulacyjne. W tekście głównym nie uwzględniamy ich, zachowując zamierzoną przez kompozytora spójność notacji odpowiadających sobie taktów (t. 50 i 283) pierwszej i końcowej części Poloneza.

Dodanie łuku w tym miejscu to dowolna adiustacja Wf. Nie widać powodu do zróżnicowania taktów 50 i 283, szczególnie że ten fragment (repryza, t. 268-310) prawdopodobnie w ogóle nie był w [A] wypisany, a jedynie oznaczony jako powtórzenie t. 35-77.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf

t. 283

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 na b2 w ApI i Wf1 (→Wf2)

TGTU

Bez ozdobnika w A (→Wn→WfSB,Wa1→Wa2)

 na a2 w Wa3

nad 2. szesnastką 2. miary
..

W tekście głównym uwzględniamy dodany przez Chopina w Wf, a więc w ostatniej fazie kształtowania się tekstu Wariacji. Jego obecność także w najwcześniejszym z zachowanych źródeł, ApI, sugeruje wahanie Chopina, możliwe jednak, że kompozytor po prostu przeoczył znak w A. Prawdopodobnie na podstawie porównania z Wf2 ozdobnik dodano również w Wa3, umieszczono go jednak niestarannie, tak iż wydaje się błędnie dotyczyć 2. szesnastki 2. miary, a2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Wahania Chopina , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 283

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk od g2 w A

EZTU

Łuk od f2 w Wn (→Wf,Wa)

EZnieU
..

Niewielką zmianę zakresu łuku w Wn (→Wf,Wa) można by uznać za niedokładność. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobna jest jednak rutynowa adiustacja, dopasowująca zakres łuku do wiązań lub regularnych struktur rytmicznych, np. taktów. W tym wypadku rozpoczęto łuk od początku taktu, czyli wcześniej niż w A, z kolei w t. 284-285 – też od początku taktu, ale później niż w A. W tekście głównym podajemy łuk A, rozpoczynający się od szesnastki, tak jak w analogicznych frazach w t. 275, 279 i 287.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 283

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez wskazówki w źródłach

[Tutti] proponowane przez redakcję
..

W tekście głównym dodajemy określenie "Tutti", którym Chopin oznaczał większość takich kilkutaktowych fragmentów orkiestrowych. spr. czy jest w ApI

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne