Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 196-197

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez znaków w Wn i Wa

Kropka staccato w Wf

tylko na 1 w t. 196

Kropki proponowane przez redakcję

..

Pojedyncza kropka staccato na początku t. 196 w Wf może być następstwem pomyłki, mogła też jednak być dodana dla przypomnienia o różnicy artykulacji partii obu rąk w sytuacji, gdy większość partii pr.r. Chopin przeniósł na dolną pięciolinię (tego układu graficznego, jako utrudniającego odczytanie, nie odtwarzamy w naszych transkrypcjach). Zdaniem redakcji, także brak kropek staccato w Wn mógł wiązać się z obawą – Chopina lub sztycharza – przed nieczytelnością zapisu. Dla uniknięcia wątpliwości w tekście głównym oznaczamy te takty tak jak poprzednie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

t. 196-197

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez oznaczeń w Wn

Pedalizacja w Wf (→Wa)

TGTU 2 takty

..

Brak pedalizacji w tych taktach nie musi być efektem niedopatrzenia (sztycharza lub Chopina w [A]). Prawa ręka schodzi tu najniżej i Chopin mógł uznać, że zmieszanie dźwięków melodycznych byłoby tu zbyt słyszalne (i rażące). Z drugiej strony, nie ma też specjalnego powodu, by wątpić w autentyczność oznaczeń Wf (→Wa), które mogły być dodane w korekcie lub dopisane w [KF]. W tekście głównym podajemy więc wskazówki źródła podstawowego, wersję Wn można zaś uważać za wariant lub potraktować jako sugestię ostrożniejszej pedalizacji, krótszej lub płytszej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 196-197

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk do g1 w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2 (→Wn3Wn4)

EZnieU = łuk i laska g1

Łuk do a1 w A (odczyt dosłowny→WfWa,Wn1Wn1a)

EZTU

..

Łuk w t. 196, ostatnim na stronie A, wskazuje na kontynuację, jednak na nowej stronie nie ma jego dokończenia (niedokładny jest też jego początek, ale to nie utrudnia jego interpretacji). Z powodów omówionych w t. 194-195 uważamy, że Chopin mógł już tu mieć na myśli dłuższy łuk (do półnuty g1), jednak w tekście głównym podajemy wersję Wf (→Wa,Wn1Wn1a) ze względu na Chopinowską korektę na początku t. 197 (dodany akcent nad g1).
Dłuższy łuk wprowadzony w Wn2 (→Wn3Wn4) to efekt retuszów graficznych górnego, prawego rogu strony. Wiązało się to ponownym sztychem pewnego fragmentu tekstu, który odtworzono nie zawsze dokładnie (por. t. 197-198). Zgodność tej wersji z A jest przypadkowa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 196-197

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Bez łuków w A

! miniat: wycinek jw.                 Tu bez kliszy 

Czteroósemkowe łuki w Wn (→Wf,Wa)

2 łuki jak w t. 195

Różne łuki w Ww

196 jak war_22, 197 EZnieU1

..

W tekście głównym pozostawiamy pozbawioną łuków notację A, gdyż sposób wykonania t. 196 i tak wydaje się oczywisty, natomiast w t. 197 zasięg ewentualnego może budzić wątpliwości. Wątpliwości takie nie nasunęły się adiustatorowi Wn (→Wf,Wa), który w obu taktach dodał czteroósemkowe łuki. Nieznacznie niedokładna końcówka drugiego z nich mogła spowodować w Ww przedłużenie łuku w t. 197 aż do ćwierćnuty a1, co jednak wcale nie wynika z pisowni Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności Ww

t. 196-197

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W A Chopin pominął 4 potrzebne znaki chromatyczne przy najniższych nutach (w oktawie kontra), a także  przed górną nutą ostatniej oktawy w t. 197 (as). Wszystkie znaki dodano w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A