Zagadnienia : Błędy rytmiczne
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 25
- Następna »
t. 5-6
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
W KLI oktawa G1-G w t. 5 ma wartość całej nuty, a oktawa D1-D w t. 6 – półnuty. Wydaje się mało prawdopodobne, by ten oczywisty błąd znajdował się w [AI]. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy KLI |
|||||||||||||||||||
t. 6
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Wszystkie zapisy źródłowe 2. połowy taktu są błędne lub niejasne, żaden z nich nie daje się jednak poprawić w sposób, którego nie można by kwestionować.
W tej sytuacji tekst główny opieramy na wersji A, która mimo nieścisłości wydaje się najpewniejsza źródłowo. Z dwóch naturalnych możliwości poprawienia błędu – zmiany dwóch trzydziestodwójek na sześćdziesięcioczwórki lub usunięcia jednej z kropek przedłużających ósemkę es1 – wybieramy tę drugą, dającą gładszy postęp figuracji wprowadzającej temat główny. Jako alternatywną wersję proponujemy zmodyfikowaną wersję Wf. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||||||||||
t. 7
|
Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll
..
Zatrzymanie gis aż do końca taktu, jak jest w A i wszystkich pozostałych źródłach, jest niewygodne pianistycznie i praktycznie niesłyszalne na tle granego z pedałem trylu w basie. Jest to więc niemal na pewno pomyłka Chopina, który nie zwrócił uwagi, że w tym takcie – inaczej niż we wszystkich analogicznych – pierwsza nuta taktu nie jest częścią akordu na jego 3. mierze. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa |
|||||||||||||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
Pierwszy akord l.r. ma w A wartość ćwierćnuty. Prawdopodobną pomyłkę (teoretycznie można by to uważać za uproszczoną notację dwugłosową) skorygowano w Wf (→Wn,Wa). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W partii pr.r. jedynie Wn2 nie zawiera błędu rytmicznego. Wersja ta jednak powstała w wyniku adiustacji i z pewnością nie odpowiada intencji Chopina. Dla pozostałych źródeł – z wyjątkiem Wa3 – przyjmujemy odczytanie zgodne ze sposobem, w jaki pr.r. jest rozplanowana w stosunku do ósemek l.r. Jako tekst Wa3 przyjmujemy rytm, który naszym zdaniem narzuca się przy odczytywaniu najłatwiej uchwytnych elementów rytmu – ćwierćnuta, przedłużona ćwierćnuta i grupa szesnastek z triolą wewnątrz. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 25
- Następna »