- « Poprzednia
- 1
- …
- 2900
- 2901
- 2902
- 2903
- 2904
- 2905
- 2906
- …
- 3540
- Następna »
t. 234
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
||||||||
t. 234
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Brak w Wf ostatniego znaku to zapewne przeoczenie sztycharza Wf (znak dodano w Wa). Za niewątpliwą pomyłkę uważamy też całkowite pominięcie pedalizacji w Wn (por. uwagę o akcencie). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Brak znaku zdjęcia pedału |
||||||||
t. 234-237
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Notacja A sugeruje, że Chopinowi zależało na umieszczeniu znaków za kreską taktową, a więc na początku t. 235 i 237. W Wn1 (→Wf→Wa) zrealizowano to tylko za drugim razem, a w Wn2, co zresztą zmieniono w Wn2 na standardowy zapis z gwiazdkami na końcu t. 234 i 236. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
||||||||
t. 234
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze |
||||||||
t. 234
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Dwa pierwsze akcenty są w A (→Wn1) wyraźnie długie, natomiast dwa następne wyglądają jak krótkie, co zdaniem redakcji jest niedokładnością – patrz t. 226. Oba akcenty są zresztą napisane po nucie, co było we wcześniejszych utworach Chopina jednym ze sposobów notowania akcentów długich – por. t. 230. Warto też zauważyć, że akcent na granej l.r. szesnastce f1 jest jeszcze dużo krótszy. Ujednolicenie akcentów w pozostałych wydaniach to dowolne decyzje sztycharzy lub adiustatorów. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności A |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 2900
- 2901
- 2902
- 2903
- 2904
- 2905
- 2906
- …
- 3540
- Następna »