Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 231

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wf (→Wn1Wn2) ostatnia nuta pr.r ma błędnie wartość ćwierćnuty. Pomyłkę sprostowano w Wa i Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn

t. 231

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: pół class="hide"taktu, tylko górna 5-linia, bez wideł.             (14) nad h2-a2

Bez palcowania lekcyjnego

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfH

t. 231-234

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Bez znaków w A (→WfWa)

!!!   miniat: t. 231-2, tylko górna 5-linia, wycinek.                 Tu pusta klisza 

  w KF (→Wn1)

EZTU

  w Wn2 (→Wn3)

EZnieU

..

W tekście głównym podajemy   wpisane przez Chopina w KF (→Wn1). Przesunięcie w Wn2 (→Wn3) początku znaku  odpowiada rutynowym adiustacjom, dopasowującym widełki do struktur rytmicznych, np. taktów. Przesunięcie znaku  wydaje się być przypadkową dowolnością.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KF

t. 231

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Przed es3 w 4. ósemce Wf (→Wn) ma  (ostrzegawczy?). Ta niepotrzebna adiustacja (w A nie ma tego znaku!) jest najprawdopodobniej efektem nieporozumenia lub pomyłki przy korygowaniu innego błędu – w Wf widać w tym miejscu ślady usuwania nuty g3 (wydrukowanej bez potrzebnego na tej wysokości ). Korektor – być może nawet Chopin – widząc oktawę z  tylko przed dolną nutą, mógł w pierwszym odruchu dodać drugi , zwłaszcza jeśli przed chwilą dopisywał bemole w partii l.r. Po zorientowaniu się, że chodzi tu o błąd tercjowy, oznaczył zmianę wysokości nuty, co sztycharz zrealizował, przenosząc główkę wraz z . Zbędnego znaku nie uwzględniono w Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 231

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A nie ma znaków chromatycznych przed pierwszą oktawą l.r., a  obniżający a na as znajduje się dopiero przed 2. ćwierćnutą. O pomyłce Chopina świadczy  przed dolną nutą ostatniej oktawy w tym takcie, pozbawiony sensu, gdyby 1. oktawa miała brzmieć A-a (oczywiście o pomyłce świadczy także logika chromatycznego postępu basu). Błąd A został starannie poprawiony w Wf (→Wn,Wa) – dodano bemole przed 1. oktawą i usunięto niepotrzebny w tej sytuacji znak przed as w 2. ćwierćnucie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy