mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 221

Utwór: op. 43, Tarantela

A, KF3 (→Wf→Ww), Wa, Wn3 (→Wn4)

Wn1 (→Wn2)
..

W Wn1 (→Wn2) brakuje środkowego składnika akordu na 1. miarę w partii p.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 221

Utwór: op. 42, Walc As-dur

Palcowanie Wa

Bez palcowania w Wf i Wn
..

Palcowanie najprawdopodobniej zostało dopisane przez Chopina w podkładzie dla Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wa

t. 221

Utwór: op. 42, Walc As-dur

..

W Wf0 (→Wf,Wfn) nie ma dwóch obniżających c3 i c4 na ces. Potrzebne znaki dodano w Wn1 (→Wn2→Wn3). Wa ma tylko pierwszy .  

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach

t. 221-225

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Łuki w KG

!!!   miniat: 2 ćwierćnuty l.r. t. 222 + 2 ćwierćnuty pr.r. 223 + 2 ćwierćnuty l.r. 224, bez kluczy, z kreskami taktowymi.        Tu EZnieU (2 łuki 223-4 i triole z łukami 225)

Bez łuków w Wf

tylko triole i łuki EZnieU1 225

Łuki Wa

EZTU

Łuk Wn1

war. 11 bez łuku 223

Łuki Wn2

war. 11 ale w t. 223, czyli EZnieU2
..

Brak łuków w Wf, o ile nie jest zwykłym przeoczeniem, sugeruje, że łuki w KG mogły być dopisane przez Chopina. Odtworzono je niedokładnie zarówno w Wn1, jak i w Wn2. Autentyczne są najprawdopodobniej także łuki dodane w Wa, idące po linii zmian notacji, wprowadzanych stopniowo przez Chopina tutaj i w analogicznym fragmencie ekspozycji (patrz t. 93-97). Te ostatnie, jako najpóźniejsze i najdokładniejsze, proponujemy w tekście głównym.
(Podwójne łuki, jak te w l.r. w t. 222 i 224, bywały stosowane przez Chopina, np. w Koncercie f op. 21, cz. III, t. 473-480. Można wszakże mieć wątpliwości, czy podwojenie znaków nie było pomysłem adiustatora Wa.)

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wa

t. 221

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

e1 w akordach w KG (→Wn)

!!!   miniat: 3 ostatnie akordy, tylko górna 5-linia, bez cresc.          Tu 5 jednakowych akordów w tym takcie

f1 w akordach w Wf (→Wa)

TGTU (2 ostatnie z f1)
..

Wersja KG (→Wn) jest z pewnością błędna – świadczy o tym m.in. pedalizacja. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błędy KG