mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 220

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Dokończenie  w A

!!!   miniat: nic.             TGTU

Bez znaku w Wn (→Wf→Wa)
..

Znak  jest w A doprowadzony aż do półnuty w tym takcie, czego nie odtworzono w wydaniach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 220

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Dokończenie łuku w A i Wn2

!!!   miniat: nic.               TGTU

Bez znaku w Wn1 (→Wf→Wa)

Tu pusta klisza 
..

Łuk w A obejmował pierwotnie jedynie nonolę w 2. połowie poprzedniego taktu, został jednak następnie przedłużony przez Chopina aż do półnuty des3. W Wn1 (→Wf→Wa) przedłużenia tego nie uwzględniono, co skorygowano w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wn , Poprawki A , Adiustacje Wn

t. 220

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

ces1-d1 w A (→Wn1→Wf), odczyt dosłowny

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia.          Tu ces1 i kaso d1 (w miniaturze tu dodać bemol w nawiasie kwadratowym przed 3. ósemką )

cis1-d1 w Wa

cis1 (z # ) i kaso d1

c1-des1 w WfD

c1 z kaso i bemol des1

des1-d1 w Wn2

des1 i kaso d1

c1-d1 w A, prawdopodobna interpretacja
..

Niejasna harmonicznie i niezręczna brzmieniowo wersja A (→Wn1→Wf) wzbudziła wątpliwości już w Wa i Wn2, w których przedostatnią ósemkę zmieniono – w analogii do t. 218 – na cis1 (Wa) lub des1 (Wn2). Nie jest jednak pewne, czy Chopin miał tu na myśli ścisłą analogię, skoro nie zachował takiej analogii w partii pr.r. Przypuszczenie to potwierdza poprawka wprowadzona w WfD i wersję tę, wykonywaną na lekcjach z Chopinem, podajemy w tekście głównym. Zdaniem redakcji, możliwa jest jeszcze inna interpretacja zapisu A, zakładająca zaistnienie najczęstszej z Chopinowskich pomyłek – przeoczenia odwołania przygodnego znaku chromatycznego postawionego wcześniej. Prowadzi to do ostatniej z podanych wersji, w której dwie ostatnie ósemki brzmią c1-d1. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty

t. 220

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy  przed f1. Uwzględniamy także ostrzegawczy  przed ostatnim b1 w pr.r., dodany już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 220

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 i  w A

!!!   miniat: 4 ostatnie nuty, tylko górna 5-linia.         EZTU

 w Wn (→Wf)

EZnieU

> w Wa

jak EZnieU tylko akcent krótki
..

Tak jak w t. 218, wskazówkę  podajemy dokładnie według A. W wydaniach znak dosunięto do ostatniej ósemki taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn