mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 7

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

Drobne ósemki w A (→Wf,KF→Wn1)

!!!   miniat: wycinek, tylko górna 5-linia między pauzami.                     Tu bez kliszy 

Drobne szesnastki w Wa i Wn2 (→Wn3)

EZnieU
..

Notacja grupki drobnych nut szesnastkami, choć wprowadzona przez adiustatorów Wa i Wn2 przypuszczalnie pod wpływem analogicznego t. 25, była użyta przez Chopina także w omawianym takcie – patrz sąsiednia uwaga. Niewykluczone zresztą, iż zmiana szesnastek na ósemki była tylko skutkiem nieuwagi przy przepisywaniu tego taktu. Wersję z szesnastkami można zatem traktować jako dopuszczalny wariant zapisu (obie pisownie w praktyce oznaczają to samo wykonanie).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 7-8

Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur

2 łuki w A

!!!   miniat: wycinek kombinowany, 2. połowa 7 + 1. połowa 8, tylko dolna 5-linia.                  TGTU

1 łuk w Wf (→Wa)

od początku t. 7 do b1 w t. 8

Łuki triolowe w t. 8 w KF (→Wn)
..

Mimo niebudzącego wątpliwości zapisu A łuki l.r. odtworzono błędnie zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa). Fontana pominął oba łuki A, opatrzył jednak konwencjonalnymi łukami triole w t. 8 (zrobił to także w t. 12). Trudno natomiast wskazać, co mogło skłonić sztycharza Wf do sprzecznego z zapisem A połączenia łuków.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KF

t. 7

Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur

Bez palcowania w A (→Wf,KF→Wn)

!!!   miniat: wycinek, pół taktu, tylko górna 5-linia.           Tu bez kliszy 

Palcowanie Wa

od początku taktu 5312  13{25} (częściowo EZnieU)
..

Nic nie wskazuje, by palcowanie Wa mogło pochodzić od Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 7-8

Utwór: op. 28 nr 22, Preludium g-moll

Ciągły łuk w A, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: wycinek, t. 8 do pauzy, tylko dolna 5-linia.            TGTU

Rozdzielone łuki w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

 t. 7 jak t. 6, t. 8 łuk na 5 ósemek
..

T. 7 oznaczony jest w A (→KF) skrótowo jako powtórzenie t. 6. Rodzi to wątpliwości w kwestii łukowania, gdyż łuk nad t. 8 rozpoczyna się w A przed końcem t. 7, co sugeruje połączenie z poprzednim łukiem, który de facto nie jest wszakże wypisany. W Wf (→Wa) łuki nie są połączone, ponieważ jednak nie tylko zakres, ale i kształt łuku w t. 8 sugeruje kontynuację, w tekście głównym obejmujemy te takty ciągłym łukiem. Łuk KF, choć w ogóle bardzo podobny do łuku A, sugestii kontynuacji już jednak nie zawiera, tak iż w Wn  motyw w t. 8 objęty jest osobnym łukiem.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 7

Utwór: op. 28 nr 22, Preludium g-moll

..

W rękopisach takt ten jest oznaczony skrótowo jako powtórzenie poprzedniego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Skrótowy zapis A