mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 123-124

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

dis2 powtórzone w Af (→Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek te ćwierćnuty, tylko górna 5-linia.           Tu bez kliszy 

dis2 przetrzymane w Wn

Łuk przetrzymujący dis2 (jak w poprzednim takcie)
..

W tekście głównym podajemy niewątpliwie autentyczną wersję Af (→Wf→Wa). Natomiast autentyczność wersji Wn, choć prawdopodobna, nie jest pewna – może ona być wynikiem rutynowej adiustacji, polegającej na przeniesieniu łuku na stronę główek nutowych (w Wn laseczki są skierowane w dół). Tego rodzaju zmiany spotykamy wielokrotnie w utworach Chopina, por. np. Mazurek g op. 24 nr 1, t. 3 czy Nokturn Des op. 27 nr 2, t. 76-77. Możliwe więc, że zapis [An] niczym się nie różnił od Af.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń , Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 123-124

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Łuk w Af (→Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek, te ćwierćnuty tylko górna 5-linia.                 TGTU = łuk dołem

Bez łuku w Wn
..

Brak w Wn łuku fisis1-gis1 wydaje się być przeoczeniem. Możliwe jednak, że został on wbrew zapisowi [An] przeniesiony nad nuty, co nadało mu znaczenie łuku przetrzymującego dis2 – patrz uwaga powyżej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 123

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Bez znaku w źródłach

[] proponowane przez redakcję

TGTU 
..

W tekście głównym proponujemy uzupełnienie widełek  na wzór znaku w Wn w analogicznym t. 31.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 123

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Mordent z ais2 w Wf (→Wa)

TGTU = # nad mordentem
..

Krzyżyk nad mordentem, dodany niemal na pewno przez Chopina w korekcie Wf (→Wa), zdaniem redakcji jest doprecyzowaniem niekompletnego zapisu A, a nie zmianą brzmienia. Już bowiem akord gis-moll w poprzednim takcie sygnalizuje dalszy kierunek modulacji, która poprzez tonację gis-moll (z ais), ukazaną explicite w oktawowym pochodzie omawianego taktu, i akord eis-gis-h-dis w następnych dwóch zmierza do akordu dominanty w dis-moll w t. 126 (rozwiązanym ostatecznie na Es-dur 12 taktów dalej).
Brak  w Wn najłatwiej wytłumaczyć przeoczeniem sztycharza.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A

t. 123-126

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Pisownia ApI i A (→Wn→Wa,WfSB)

t. 123, 124 i 126 jak przedtem, tu EZTU

Pisownia ApI i A (→Wn→Wa,WfSB)

EZnieU1

Pisownia Wf

EZnieU (do zrobienia jak przedtem, 3 miejsca)

Pisownia Wf

EZnieU2
..

Pisownia Wf, z trzydziestodwójką wysuniętą poza 3. nutę trioli szesnastek (w t. 123, 124 i 126), jest sprzeczna z Chopinowskim rozumieniem tego typu zestawie­nia rytmu punktowanego z triolą – patrz uwaga do t. 45-46.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Rytmy punktowane i triole , Adiustacje Wf