Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 368

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Kropka staccato w Wf (→Wa)

TGTU=kropka staccato

..

Brak kropki staccato dla Es to prawdopodobnie przeoczenie sztycharza Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 369-370

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuki rozdzielone w A (interpretacja kontekstowa→KF)

!!!   miniat: Corel, te takty, tylko górna 5-linia.               EZTU = 2 łuki

Ciągły łuk w A (możliwa interpretacja→WfWa) i Wn

EZnieU

..

W A łuk na końcu t. 369 wyraźnie sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza łuk w t. 370, na początku nowej strony. Także zapis KF można uznać za mylący pod tym względem. Porównanie z trzema analogicznymi miejscami – t. 268-269, 288-289 i 390-391 – przemawia zdecydowanie za niedokładnością przeciągniętego łuku w t. 369. W tekście głównym podajemy więc łuki rozdzielone, ale wersję wydań z ciągłym łukiem można w tym wypadku traktować jako dopuszczalny wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 375

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk od 3. szesnastki w ApI, odczyt dosłowny

Łuk od 2. szesnastki w A i Wn3

TGTU = łuk i klinik 375

Łuk od 1. szesnastki w ApI (interpretacja kontekstowa) i Wn1 (→Wf,Wa,Wn2WfSB)

łuk od 1. szesnastki + klinik trochę wyżej

..

Wcześniejsze rozpoczęcie łuku w Wn1 (→Wf,Wa,Wn2WfSB) to niewątpliwa pomyłka sztycharza Wn1, poprawiona w Wn3 przypuszczalnie na podstawie porównania z łukiem l.r. i t. 376.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 376-377

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

..

Różnice w umiejscowieniu określenia  – od początku t. 376 w Wf do początku t. 377 w Wa – mają w większości raczej przypadkowy charakter i nie wpływają na wykonanie. Rozwiązanie proponowane w tekście głównym wydaje się z praktycznego punktu widzenia najwłaściwsze.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf

t. 376-377

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk do początku t. 377 w ApI i A

TGTU = prawy koniec 376 i końcówka w 377

Łuk do początku t. 377 w ApI i A

EZnieU2 = prawy koniec 375-6 i końcówka w 377; koor ApI

Łuk do ostatniej nuty t. 376 w Wn (→Wf,Wa)

Łuk do ostatniej nuty t. 376 w Wn (→Wf,Wa)

! miniat: wycinek kombinowany Wn1, ostatnia triola 376 + 1. triola 377, tylko dolna 5-linia.                            Tu prawy koniec łuku tylko do c

..

W Wn (→Wa) łuk rozpoczynający się w t. 376, ostatnim w linii, wskazuje wyraźnie na kontynuację, jednak w t. 377 nie ma jego dokończenia. W Wf i WfSB łuk doprowadzono tylko do ostatniej szesnastki t. 376, interpretując zapis Wn jako niedokładną końcówkę łuku. Podobnie interpretujemy to w transkrypcji merytorycznej Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niepewna kontynuacja łuku