mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy KF

t. 20-21

Utwór: op. 28 nr 11, Preludium H-dur

Łuki rozdzielone w A (→Wf), interpretacja kontekstowa i Wa

!!!   miniat: wycinek, 2. połowa t. 20 i początek 21, tylko górna 5-linia.                          EZTU = prawy koniec w 4. linijce + lewy koniec w 5.

Zbiegnięcie łuków w A, odczyt dosłowny

EZnieU1 = 2 połówki i końcówka

Ciągły łuk w KF (→Wn)

EZnieU
..

Łuki A na styku t. 20 i 21 mogą budzić wątpliwości – odczytany dosłownie, drugi z nich rozpoczyna się przed kreską taktową, co można by interpretować jako zbiegnięcie się łuków na ósemce fis2. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobna jest jednak niedokładność – por. np. . Fontana w KF (→Wn) uznał – naszym zdaniem błędnie – że Chopin chciał tu połączyć oba łuki. W Wf łuki są niejednoznaczne, nie jest to jednak związane z pisownią A, gdyż w wydaniu tym kontynuację sugeruje koniec pierwszego łuku (w t. 20, na końcu linii), czego nie potwierdza nowy łuk w t. 21.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Błędy KF

t. 20

Utwór: op. 30 nr 4, Mazurek cis-moll

Arpeggio na 3. mierze w KF (→Wn)

EZnieU

Bez znaku w Wf (→Wa)
..

Trudno stwierdzić, czy w zamyśle Chopina ostatni akord tego taktu miał być arpeggiowany, czy nie. Zarówno w tym takcie, jak i w analogicznym t. 116 tylko jedno ze źródeł autentycznych ma znak arpeggia, jednak w każdym z tych miejsc inne – tu KF, tam Wf. W obu przypadkach pomyłką może być zarówno brak znaku (przeoczenie), jak i jego obecność (pomyłka "z rozpędu"). W tekś­cie głównym proponujemy wersję bez arpeggia, gdyż w kilku innych miejscach Mazurka Chopin uzależniał, jak się wydaje, obecność arpeggia od rozpiętości akordów (por. np. t. 21-28, arpeggia tylko przy akordach o rozpiętości decymy, czy t. 70-72, arpeggio tylko przy mniej wygodnym chwycie decymy na białych klawiszach).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy KF

t. 21

Utwór: op. 28 nr 11, Preludium H-dur

Długa, przetrzymana przednutka w A

!!!   miniat: jw.                   tr = EZnieU = 2 łuki i przednutka;                       red = EZTU

Krótka, nieprzetrzymana przednutka w KF (→Wn)

EZnieU1 tylko przednutka (bez f)

, bez przednutki w Wf (→Wa1)

EZnieU1, tylko f

 i przednutka w Wa2

EZnieU1
..

Przednutkę i łuki odtwarzamy w zasadzie według notacji A, w którym jednak łuk od przednutki do półnuty fis2 jest poprowadzony dołem i krzyżuje się ze skierowanym w dół łukiem przetrzymu­ją­cym przednutkę. Zdezorientowało to odczytują­cych A:

  • kopista w KF (→Wn) pominął oba łuki, a przednutce nadał swoim zwyczajem konwencjonalną postać przekreślonej ósemki;
  • sztycharz Wf (→Wa1) połączył przednut­kę i krzyżujące się łuki w jeden znak, .

W Wa2 do wersji Wf dodano przednutkę zaczerpniętą z Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy KF , Adiustacje Fontany

t. 21

Utwór: op. 28 nr 11, Preludium H-dur

..

Łuk łączący w A przednutkę z półnutą fis2 został pominięty we wszystkich pozostałych źródłach. Patrz uwaga poniżej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy KF

t. 21-22

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

4 kropki staccato w A (→Wf→Wa)

! miniat: wycinek od 2. miary 21 do końca 22, tylko dolna 5-linia.             TGTU

Kropki w t. 21 w KF

Bez znaków w Wn

Tu bez kliszy 
..

Pominięcie kropek staccato w KF w t. 22, a w Wn w obu taktach to przypuszczalnie przeoczenia kopisty i sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błędy KF