Trudno stwierdzić, czy w zamyśle Chopina ostatni akord tego taktu miał być arpeggiowany, czy nie. Zarówno w tym takcie, jak i w analogicznym t. 116 tylko jedno ze źródeł autentycznych ma znak arpeggia, jednak w każdym z tych miejsc inne – tu KF, tam Wf. W obu przypadkach pomyłką może być zarówno brak znaku (przeoczenie), jak i jego obecność (pomyłka "z rozpędu"). W tekście głównym proponujemy wersję bez arpeggia, gdyż w kilku innych miejscach Mazurka Chopin uzależniał, jak się wydaje, obecność arpeggia od rozpiętości akordów (por. np. t. 21-28, arpeggia tylko przy akordach o rozpiętości decymy, czy t. 70-72, arpeggio tylko przy mniej wygodnym chwycie decymy na białych klawiszach).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wf, Błędy KF
notacja: Ozdobniki
