Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 2-4

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

..

W kolejnych Wn dodawano w tych taktach ostrzegawcze kasowniki – już w Wn1 przed drugim g2 w t. 3, w Wn2 przed w t. 4, w Wn3 przed a1 w t. 2. Znak w t. 3 dodano także w Wa3. Zdaniem redakcji, wszystkie znaki są uzasadnione i przyjmujemy je do tekstu głównego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 2

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

..

W KG ostatnią ósemką l.r. jest G. W Wn błąd poprawiono, przypuszczalnie na podstawie porównania z 1. połową taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 2-3

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

 w KG

początek znaku w połowie odległości 

Dłuższe  w Wf (→Wa)

tak jak w TGTU

 

Bez znaku w Wn1

Brak znaku crescenda

Krótsze   w Wn2

Znak dopiero od t. 3

..

Z dwóch źródeł opartych bezpośrednio na [A] – KG i Wf – kopia może zdaniem redakcji przekazywać wierniejszy obraz tego miejsca w autogafie, gdyż tekst w Wf jest nadmiernie stłoczony.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 2

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

Przed górną nutą oktawy nie ma w A . Oczywistą niedokładność poprawiono w Wn (→WfWa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 2-3

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

Na 2. i 3. mierze t. 2 w Wn (→WfWa) błędnie odtworzono podział akordów pomiędzy ręce – nuty b1 i h1 zostały wbrew A przydzielone do l.r.
W Wn1 (→Wf) wszystkie pięć nut akordu na początku t. 3 umieszczono błędnie na jednej laseczce.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn