- « Poprzednia
- 1
- …
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- …
- 3706
- Następna »
t. 4-8
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
W A widać, że ćwierćnuty w połowie t. 4 (g) i 8 (f) były pierwotnie zapisane jako ósemki, po których następowały odpowiednie pauzy. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany zagadnienia: Poprawki A |
||||||
t. 4-6
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Oktawy E1-E na początku t. 4 i 6 są w źródłach zapisane skrótowo za pomocą cyfry 8. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Skrótowy zapis oktaw |
||||||
t. 4
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Nie jest w pełni jasne, czy Wf ma w 2. połowie taktu dwa akcenty, jak jest w A, czy jeden, jak mają Wn lub Wa. Zdaniem redakcji, w poprzedzającym fragmencie Chopin zdecydowanie wyraził swą intencję pozostawienia jedynie akcentów na 4. i 10. ósemce t. 1-4 i tę wersję, odtworzoną jednoznacznie w Wn, podajemy w tekście głównym. Akcent w analogicznym miejscu 2. ośmiotaktu (t. 12), można jednak uważać za argument za dwoma akcentami w omawianym miejscu t. 4. Wersja Wa jest przypuszczalnie wynikiem adiustacji opartej właśnie na porównaniu z t. 12. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 4
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Brak znaku zdjęcia pedału |
||||||
t. 4
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Dodając palcowanie w Wa, Fontana wskazał palcowanie pięciodźwiękowego akordu na końcu taktu. Sugeruje to, że jego zdaniem równoczesne uderzenie 1. palcem dwóch czarnych klawiszy nie było chwytem powszechnie znanym. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- …
- 3706
- Następna »