Zagadnienia : Błędy A

t. 14

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

h2 przedłużone w A (→WnWf,Wa)

! miniat: tr = wycinek A, tylko górna 5-linia, od h2 do oktawy c3-c4.          tr = laseczka w górę h2;               red = tr + chorągiewka.

Bez przedłużenia w WfSB

Tu bez kliszy 

..

Opatrzona wskazówką ten. nuta h2 jest w A (→WnWf,Wa) przedłużona do wartości ćwierćnuty. Wydaje się to być pomyłką Chopina, gdyż tak długa wartość nakazywałaby przetrzymanie tej nuty jeszcze na początku 2. połowy taktu, co z pewnością byłoby błędem. Dla uniknięcia wątpliwości zmieniamy ją zatem na ósemkę, niemal dokładnie odpowiadającą jej rzeczywistej długości. Pominięcie tego przedłużenia w WfSB może być następstwem tego błędnego zapisu, z którym sztycharz nie wiedział, co zrobić.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Adiustacje Wf

t. 15

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

f1 iw A

!!!    miniat: od 6. nuty do końca taktu, tylko l.r.      tu pusta klisza

fes1 i fes w Wf

!!!    dwa bemo fes1 i fes; kaso f przed 11. szesnastką!

Wn i Wa

!!!    TGTU

..

Wersja A może być pozostawioną przez nieuwagę pierwotną redakcją tego taktu (a być może i t. 7). W każdym razie korekta Wf – mimo prawdopodobnego błędu w 2. połowie taktu – nie pozostawia tu wątpliwości co do ostatecznej intencji kompozytora. Kasownik przywracający f, w Wf postawiony dopiero przed przedostatnią nutą taktu, w Wn i Wa przesunięto przed 7. szesnastkę, co zapewne trafnie oddaje intencję Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 15

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

..

Pominięty w A niewątpliwie przez pomyłkę,  przywracający ges został dodany w korekcie Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 15

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

..

W A (→Wf) nie ma  podwyższającego f2 na fis2 na końcu taktu. To oczywiste przeoczenie (por. podobny t. 7) poprawiono w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A

t. 15

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

..

Drugi akord pr.r. ma wartość ćwierćnuty zarówno w górnym, jak i w dolnym głosie. Tym samym dolny głos liczy w tym takcie 9 ósemek. Pomyłka wynikła z pospiesznych poprawek artykulacji – Chopin usuwał znaki staccato wpisane wewnątrz akordów, co w pewnych przypadkach wymagało przepisania na nowo całego akordu; przeoczenie chorągiewki ósemkowej zdarzyło się właśnie w ostatnim takim przepisanym akordzie.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Błędy rytmiczne , Błędy A