mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niepewna kontynuacja łuku

t. 87-88

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

2 łuki w A (prawdopodobna interpretacja→KF→Wn)

! miniat: wycinek, jw.          EZTU

Ciągły łuk w A (możliwa interpretacja→Wf→Wa)

EZnieU
..

Ciągły łuk w Wf (→Wa) to skutek mylącego zapisu A, w którym zakończenie łuku w t. 87, ostatnim na stronie, sięga daleko poza kreskę taktową, sugerując kontynuację. Jednak łuk w t. 88 zaczyna się wyraźnie od ósemki (po pauzie) i to naturalniejsze łukowanie podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 96-97

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Dłuższy łuk w KG i Wf (→Wa)

KG, Wfa, : TGTU

 

Krótszy łuk w Wn

Wn2: ostatni łuk p.r. w t. 96 NIE przechodzi na pierwszy akord t. 97

 
..

W t. 96, na końcu linii, łuk Wn1 sugeruje kontynuację, lecz w t. 97 nie ma jego dokończenia. Odtwarzamy go więc – tak jak Wn2 – jako dochodzący tylko do ostatniego akordu t. 96. W tekście głównym podajemy zgodną i niebudzącą wątpliwości notację KG i Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niepewna kontynuacja łuku

t. 97

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Zachodzące łuki w AI (interpretacja konteks­towa) i Af (odczyt dosłowny→Wf→Wa)

Rozdzielone łuki w Af (interpretacja kontekstowa) i Wn1

Zachodzące łuki w Wn2
..

Porównanie z niebudzącym wątpliwości, zgodnym łukowaniem wszystkich źródeł w analogicznym t. 5, skłania do uznania zachodzących łuków Af (→Wf→Wa) za niedokładność. W AI łuk w t. 96 – na końcu linii – sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza łuk w t. 97. Interpretujemy to jako zachodzenie łuków (jak w Af). W tekście głównym podajemy rozdzielone łuki Wn1, będące zarazem interpretacją kontekstową łuków Af. Łuki Wn2 to niewątpliwie pomyłka sztycharza.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 102-105

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Bez łuków w AI i Wn

Łuki w Af (odczyt dosłowny→Wf→Wa)

Łuki w Af, interpretacja kontekstowa
..

Brak łuków l.r. musi tu być uznany za niedo­pa­trzenie Chopina, powstałe prawdopodobnie na etapie pisania [An] (→Wn). Krótszy pierwszy łuk w Wf (→Wa) to skutek typowej niedokład­ności Af – w t. 103, otwierającym nową stronę rękopisu, nie ma dokończenia łuku z t. 102, sugerującego kontynuację.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 113-115

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Ciągły łuk w A (→Wf,Wa)

TGTU

Łuki w KG (→Wn)
..

Zarówno w A, jak i w KG t. 114 wypada na początku nowej linii. Łuki A jednoznacznie wskazują na ciągły łuk, natomiast zapis KG jest niejednoznaczny – początek łuku w t. 114 sugeruje kontynuację z poprzedniego taktu, ale łuk w t. 113 kończy się wraz z ostatnią ósemką (niedokładność tę odtworzono w Wn). Przyjmujemy, że oznacza to podział łuku. W tekście głównym trzymamy się niebudzącej wątpliwości notacji A (→Wf,Wa). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KG , Niepewna kontynuacja łuku , Błędy powtórzone Wn