Zagadnienia : Przeoczenia odwołania alteracji

t. 3

Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll

e1 w A (odczyt dosłownyWf,KFWn), AB i Wa2

!!!   miniat: wycinek, od 2, ćwierćnuty do końca taktu, obie pięciolinie.                   Tu bez kliszy 

es1 w ASz, KGS, Wa1WfS

TGTU = bemol es1

..

Zdaniem redakcji, jest znacznie prawdopodob­niej­sze, że brak przywracającego es1, co dałoby na końcu taktu e1, jest jednym z licznych tego typu przeoczeń Chopina – patrz np. uwaga do t. 8 i 12, a także do Preludiów A nr 7, t. 13 czy f nr 18, t. 8. Uważamy zatem, że bemole wpisane lub dopisane w ASz, KGS i WfS definiują lub przy­wracają tu jedyny poprawny tekst, który przyjmu­jemy tym samym jako główny. Wersja z e1 zajęła jednak trwałe miejsce w historii mu­zy­ki, np. jako temat wariacji Feruccia Buso­nie­go (BV 213a) i Sergiusza Rachmaninowa (op. 22).
Zwraca uwagę dwukrotna adiustacja w Wa – najpierw dodano  w Wa1, a następnie usunięto go w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Dopiski WfS

t. 3

Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll

..

W AB nie ma  przywracającego b w 2. akordzie, co jest oczywistym przeoczeniem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji

t. 8-12

Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll

des1 w A (odczyt dosłowny→KF,Wf) i KGS

!!!   miniat: od 2. miary do końca t. 8, wycinek.           Tu bez kliszy 

d1 w AB, ASz, Wn, Wa i WfS

TGTU = kaso d1 w t. 8 i 12

..

Brak  przywracającego d1 to niemal na pewno przeoczenie Chopina w A (→KF,Wf), o czym świadczą kasowniki w AB, ASz i dopisany w t. 8 w WfS. Znaki dodali również adiustatorzy Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy powtórzone Wf