Zagadnienia : Akcenty długie
- « Poprzednia
- 1
- …
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- …
- 144
- Następna »
|
t. 8
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Brak akcentów w KG (→Wn) to niemal na pewno przeoczenie kopisty, który pominął wszystkie znaki między pięcioliniami w t. 7-13. Długość 1. akcentu potwierdza notacja Wf w t. 196, będącym powtórzeniem t. 8, oraz wyraźnie dłuższe znaki w podobnym t. 28. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Błędy KG |
|||||||||||
|
t. 8-16
|
Utwór: op. 22, Andante spianato
..
Akcenty w t. 8, 11 i 16 odtwarzamy jako długie, mimo że zakwalifikowanie znaków w Wf jako długich lub krótkich akcentów nie jest oczywiste (są one jednak wyraźnie dłuższe od akcentów w t. 52 czy 55-62). Za akcentami długimi zdecydowanie przemawia kontekst muzyczny – akcentowane e3 w t. 8 to najdłuższa i najwyższa nuta 8-taktowej frazy, a synkopowane c3 w t. 11 jest podobnego typu punktem kulminacyjnym końcowego zwrotu melodycznego tej frazy. Podobny problem pojawia się przy ocenie akcentów w Wn1 – dopiero wyraźnie krótsze znaki w t. 52 (a także w większej liczbie w Polonezie) przekonują do uznania ich za długie. Znaki w Wa i Wn2 (→Wn3) są niewątpliwie krótkie. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wa |
|||||||||||
|
t. 8
|
Utwór: WN 37, Lento con gran espressione
..
Interpretacja znaku w KJ nastręcza trudności – jego ramiona są nierówne, przez co niepewny jest moment jego rozpoczęcia, a koniec przypada wewnątrz skrótowo zapisanej 2. połowy taktu, co utrudnia oszacowanie jego zakresu. Co więcej, brak znaku w pozostałych źródłach, a w szczególności w opartej na tej samej podstawie KK, sugeruje możliwość jego pomyłkowego wpisania – pierwsze połowy t. 8-9 są graficznie bardzo podobne do siebie, co mogło zmylić kopistkę. Zdaniem redakcji, zakładając, że znak znajdował się w [A2], uważamy akcent długi za najbardziej prawdopodobną jego interpretację. Ze względu na opisane wątpliwości akcent ten podajemy w tekście głównym w formie wariantowej. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności KJ |
|||||||||||
|
t. 8-16
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
W A 5 akcentów na początku figur ósemkowych figur pr.r. ma różne długości – najkrótsze są w t. 10 i 12, najdłuższe w t. 14 i 16. Wszystkie mają jednak charakterystyczny dla akcentów długich smukły kształt. Ponieważ nie widać żadnego powodu, by je różnicować, a 2 ostatnie z nich są niewątpliwie długie, interpretujemy wszystkie jako długie i w tej formie podajemy w tekście głównym. W Wf wyraźnie dłuższy jest tylko ostatni z nich, w t. 16, w pozostałych wydaniach znaki ujednolicono jako zwykłe, krótkie akcenty. Problem rozróżnienia tych dwóch rodzajów akcentów, nie zawsze możliwy do jednoznacznego rozstrzygnięcia, przewija się przez całą Balladę i występuje także w wielu innych utworach Chopina. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności A |
|||||||||||
|
t. 8-16
|
Utwór: op. 30 nr 1, Mazurek c-moll
..
Wpisany w KF akcent w t. 8 jest niewątpliwie akcentem długim. Pozwala to bezpiecznie uznać za długi także mniej jednoznaczny akcent, umieszczony w podobnym kontekście w t. 16. Oba znaki zostały niemal na pewno dopisane przez Chopina. W Wn wszystkie akcenty w tym Mazurku mają mniej więcej jednakową długość i odtwarzamy je jako krótkie. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty KF |
w 
- « Poprzednia
- 1
- …
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- …
- 144
- Następna »