Wn1
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wn3 - Zadiustowany nakład Wn2
Wn4 - Poprawiony nakład Wn3
Wn1a - Albumowe wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa1
Wa3 - Zadiustowany nakład Wa2
porównaj
  t. 8-16

Akcenty długie w A

! miniat: wycinek.            TGTU = 5 akcentów długich

4 krótkie i 1 długi akcent w Wf

długi w t. 16

Krótkie akcenty w Wn i Wa

5 krótkich

W A 5 akcentów na początku figur ósemkowych figur pr.r. ma różne długości – najkrótsze są w t. 10 i 12, najdłuższe w t. 14 i 16. Wszystkie mają jednak charakterystyczny dla akcentów długich smukły kształt. Ponieważ nie widać żadnego powodu, by je różnicować, a 2 ostatnie z nich są niewątpliwie długie, interpretujemy wszystkie jako długie i w tej formie podajemy w tekście głównym. W Wf wyraźnie dłuższy jest tylko ostatni z nich, w t. 16, w pozostałych wydaniach znaki ujednolicono jako zwykłe, krótkie akcenty.

Problem rozróżnienia tych dwóch rodzajów akcentów, nie zawsze możliwy do jednoznacznego rozstrzygnięcia, przewija się przez całą Balladę i występuje także w wielu innych utworach Chopina.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności A

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.