Zagadnienia : Błędy Wa

t. 345-347

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Wa i KG

!!!   [miniat: pełne t. 345-6 i 1. ćwierć 347, obie 5-linie; zwęzić odstęp między nimi.

Tu w 345 septyma okawę niżej (Gis-fisis), dalej = TGTU]

Wf1

!!!   [wszystkie 3 takty okatę wyżej (347 z przenośnikiem, 8 na miniaturze można dać przed kreską taktową]

Wn1 (interpretacja kontekstowa) oraz Wf2 i Wn2

!!!   [TGTU]

..

Prawidłowy tekst l.r. w tych trzech taktach pojawia się dopiero w wyniku adiustacji w Wf2 i Wn2. Błąd w t. 345 (powtórzenie septymy Gis-fisis) musiał być już w autografie, co wynika ze zgodności wersji Wa i KG. W wersji Wf1 prawidłowy tekst t. 346-347 został przypuszczalnie omyłkowo wydrukowany w t. 345-346, co dało w rezultacie powtórzenie septymy gis2-fisis3 w t. 346-347. Prawdopodobnie dla zachowania oktawowej relacji między dwudźwiękami w tych taktach, dodano przenośnik oktawowy w t. 347 (mógł to zrobić sam Chopin przy pospiesznej korekcie). W Wn1 septymę w t. 345 przeniesiono na właściwą wysokość, ale przed górną nutą zamiast podwójnego krzyżyka wydrukowano omyłkowo pojedynczy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Błędy KG

t. 348

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Bez oznaczenia w Wa

!!!   [ten takt, górna 5-linia.

Tu puste]

 w KG (→Wn) i Wf

!!!   [TGTU]

..

Brak oznaczenia  w Wa jest albo przeoczeniem, albo echem jednego z wcześniejszych stadiów notowania Scherza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa

t. 351

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

 w Wf (→Wn) i Wa3

!!!   miniat: 2. i 3. miara, tylko górna 5-linia.          EZnieU

Bez znaku w Wa1 (→Wa2)

Interpretacja  proponowana przez redakcję

EZTU

Akcent długi, alternatywna propozycja redakcji

EZnieU1

..

Odczytany dosłownie, znak  w Wf (→Wn) jawi się jako zagadkowy –  wyznacza bowiem lokalną kulminację dynamiczną, po której należy się raczej spodziewać diminuenda, nie mówiąc już o crescendo na jednej nucie, na fortepianie problematycznym. Najprawdopodobniej mamy więc do czynienia z niedokładnością lub nawet błędem. Rysują się dwie prawdopodobne możliwości – znak został niedokładnie umieszczony (np. przesunięty w prawo w stosunku do zapisu w [A]) lub odwrócony. W tekście głównym przychylamy się do pierwszej z nich ze względu na podobnie zniekształcone widełki  w Koncercie f op. 21, cz. II, t. 84. Brak żnaku w Wa1 (→Wa2) wydaje się być przeoczeniem, uzupełnionym w Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wa , Odwrócenie znaku

t. 353

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wa1 jeden z kasowników umieszczony jest pomyłkowo przed dolną nutą 1. akordu, a1 (które nie wymaga znaku), zamiast przed najwyższą nutą, którą w związku z tym należałoby odczytywać jako dis2. Wyciąg w tej wersji byłby sprzeczny z partią orkiestry, w której pierwszy obój, pierwszy klarnet i pierwsze skrzypce mają zgodnie d2. Błąd poprawiono już w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa

t. 367

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

c w Wf (→Wn)

!!!   miniat: ostatnia triola, tylko dolna 5-linia, bez pedalizacji.                   tr = c bez kaso;            red = TGTU (z kaso)

e w Wa

ostatnie szesnastka

..

Wersja Wa to błąd – por. analogiczny t. 359 – sprowokowany zapewne przez podobieństwo kolejnych triol. W WfH przy tej nucie dopisano 'ut' – czyli c – co można interpretować jako zwrócenie uwagi, że nie jest to e.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wa , Błąd tercjowy , Dopiski WfH