mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 8-9

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk do t. 9 w A

!!!   miniat: nic.             TGTU

Łuk tylko w t. 8 w Wn (→Wf→Wa)

do As
..

Łuk A wprawdzie kończy się w t. 9, ale nie jest oczywiste, że rzeczywiście ma sięgać aż do ósemki F. Odczytanie przez Wn (→Wf→Wa) jest więc tak samo uprawnione.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 8-9

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Nowy łuk od 2. ósemki w AI i Wn

EZnieU2

Nowy łuk od 1. ósemki w Af, odczyt dosłowny

EZnieU1 lewy + EZTU prawy

Zachodzące łuki w Wf (→Wa)

EZTU
..

W Af zarówno koniec łuku w t. 8, jak i początek łuku w t. 9 zapisane są niedokładnie, tak iż każdą z podanych wersji można właściwie uważać za interpretację tego zapisu. Zdaniem redakcji, drugi łuk należy odczytywać jako rozpoczynający się od 1. ósemki taktu, na co wskazują podobne lecz dokładniejsze zapisy AI i Af w analogicznych t. 100-101 (w Af stan przed dopisaniem połączenia łuków). Do tekstu głównego przyjmujemy wersję Wf, być może korygowaną przez Chopina (przedłużanie pierwszego łuku). Wersję AI i Wn można traktować jako równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wf

t. 8

Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

Łuk do 2. miary w A (interpretacja kontekstowa→KF)

!!!   miniat: wycinek                            EZTU = laska w t. 7, łuk, nuta, laska i akcent w t. 8

Łuk do 3. miary w Wf (→Wa) i Wn

EZnieU
..

W A nie jest jasne, czy łuk obejmuje dis1 na 2. mierze taktu, czy celuje w gis1 na 3. mierze. Zdaniem redakcji, pierwsza możliwość jest bardziej prawdopodobna – łuk symetrycznie obejmuje uderzenia na 2. mierze obu taktów, co przemawia za symetryczną interpretacją jego obu końców, a skoro początek łuku niewątpliwie przypada na 2. miarę taktu, to tak samo należy odczytywać równeż jego koniec. Tak to też zinterpretował i jednoznacznie zapisał Fontana w KF, co jednak zlekceważono w Wn.. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 8-11

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

Łuki od 2. do 6. ósemki w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek, od ostatniej 8-ki t. 8 do 2. 8-ki t. 10, tylko l.r., bez pedału.                                EZnieU

Łuki od 1. do 6. ósemki w KF (→Wn)

EZnieU1 (częściowo do zrobienia)

Łuki od 2. ósemki do następnego taktu w Wf (→Wa)

EZTU 8-9 i 10-11 + EZnieU2 9-10

Łuki od 2. ósemki do na­stę­pnego taktu proponowane przez redakcję

EZTU
..

Odczytane dosłownie, 3 kolejne łuki A dochodzą tylko do ostatniej ósemki taktu, a ponadto nie całkiem jasny jest moment rozpoczęcia łuku w t. 9 (przyjmujemy, że jest to 2. ósemka). Z powodów omówionych w t. 1-2 uważamy te zapisy za niedokładne, a do tekstu głównego przyjmujemy zasadniczo łuki Wf (→Wa), zgodne ze sposobem, w jaki Chopin poprawiał w A niektóre łuki w podobnych figurach. W t. 9-10 zapis najwyższych nut l.r. na górnej pięciolinii i ich zbliżenie do półnuty b1 otwiera dodatkową możliwość interpretacji łuku l.r. jako dochodzącego do tej półnuty. Możliwość tę uwzględniamy w tekście głównym, traktując wersję Wf (→Wa) jako równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wf , Niedokładności KF

t. 9

Utwór: op. 29, Impromptu As-dur

A

Mniej prawdopodobne

odczytanie A (→Wn1), Wf

Wa, Wn2 (→Wn3→Wn4) 
..

Początek łuku, umiejscowiony w A nieprecyzyjnie, odczytujemy jako obejmujący 1. nutę motywu. W wydaniach łuk zaczyna się ósemkę wcześniej. W Wa łuk biegnie aż do końca t. 10, a w Wn2 (→Wn3→Wn4) aż do końca t. 12.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Łuki obejmujące