Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 3-5

Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

3 łuki w A (→KF,WfWa)

!!!   miniat: wycinek, tu któreś Wf, t. 3-4 i początek 5, w t. 3-4 może być tylko pr.r.                          EZTU = 2 łuki w t. 3-4 + lewy koniec w t. 5

Ciągły łuk w Wn

EZnieU lewy koniec

..

Ciągły, sześciotaktowy łuk Wn to jeden z jaskrawszych przykładów dezynwoltury, z jaką sztycharze Breitkopfa nierzadko traktowali Chopinowskie łukowanie – por. charakterystykę Wn1 w I części Koncertu f op. 21.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 8

Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

Łuk do 2. miary w A (interpretacja kontekstowa→KF)

!!!   miniat: wycinek                            EZTU = laska w t. 7, łuk, nuta, laska i akcent w t. 8

Łuk do 3. miary w Wf (→Wa) i Wn

EZnieU

..

W A nie jest jasne, czy łuk obejmuje dis1 na 2. mierze taktu, czy celuje w gis1 na 3. mierze. Zdaniem redakcji, pierwsza możliwość jest bardziej prawdopodobna – łuk symetrycznie obejmuje uderzenia na 2. mierze obu taktów, co przemawia za symetryczną interpretacją jego obu końców, a skoro początek łuku niewątpliwie przypada na 2. miarę taktu, to tak samo należy odczytywać równeż jego koniec. Tak to też zinterpretował i jednoznacznie zapisał Fontana w KF, co jednak zlekceważono w Wn.. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 9

Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

..

W A (→KF,Wf) nie ma  obniżającego dis2 na d2. Chopinowską niedokładność poprawiono w Wa i Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf