Moment rozpoczęcia łuku w A nie jest jasny. Za bardziej prawdopodobne uważamy takie odczytanie, w którym początek łuku obejmuje pierwszą nutę oznaczanego motywu. Taką pisownię stosował Chopin najczęściej, a autograf Impromptu nie stanowi tu wyjątku: wiele łuków jest w nim zapisanych z dużym rozmachem. W Wn1 zinterpretowano ten łuk inaczej; podobne łuki w Wf i Wa również mogą odpowiadać pisowni takiej, jaką widzimy w A.
W Wa łuk biegnie aż do końca t. 10, a w Wn2 (→Wn3→Wn4) aż do końca t. 12.
W t. 9-13 i 91-95 spotykamy 12 razy sytuację, w której ruch triolowy melodii zatrzymuje się na ćwierćnucie przetrzymanej łukiem do 1. nuty następnej trioli. W większości tych miejsc łuk frazowy kończy się na ćwierćnucie, a nowy zaczyna się nad następującą po niej triolą; ze źródeł nie wynika jednak jasno, czy początek nowego łuku odnosi się do pierwszej (przetrzymanej) nuty trioli, czy do drugiej, uderzanej.
Wydaje się, że problem ten należy rozpatrywać całościowo (z wyjątkiem początku t. 93), gdyż pisownia nie wskazuje na to, by Chopin chciał pod tym względem różnicować poszczególne miejsca.
Za rozwiązaniem przyjętym przez nas – łuki biegnące od 2. nuty triol – przemawiają:
– analiza pisowni A, w którym wszystkie omawiane łuki można odczytać jako obejmujące 2. nutę triol, a tylko niektóre jako sięgające 1. nuty;
– skłonność sztycharzy do rozpoczynania łuków od 1. nuty triol (w zgodzie z podziałami rytmicznymi widocznymi w układzie wiązań); jest to doskonale widoczne na przykładzie Wn, w którym wszystkie łuki A zinterpretowano jako biegnące od 1. nuty triol; fakt ten osłabia znaczenie Wf i Wa jako świadectwa notacji ich rękopiśmiennych podkładów.
Za alternatywną interpretacją, z łukami rozpoczynającymi się od 1. nuty triol, przemawia niejednolitość łukowania obu tych analogicznych fragmentów: w niektórych z omawianych miejsc łuki w ogóle nie są przerwane, różnie w różnych źródłach. Może to oznaczać, że zapisane podziały łuków nie oznaczały w intencji Chopina bardzo istotnych i wyraźnych podziałów we frazowaniu, co taka notacja wyraźniej sugeruje.
Zagadnienie ma więc dość istotny aspekt wykonawczy, gdyż każda z alternatywnych pisowni odpowiada nieco innemu ujęciu frazowania tych fragmentów: pierwsza sugeruje wyrazistsze kształtowanie poszczególnych motywów, druga kładzie nacisk na gładszy, całościowy przebieg muzyki.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A, Łuki obejmujące
notacja: Łuki