Zagadnienia : Autentyczne korekty Wa
- « Poprzednia
- 1
- …
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- …
- 28
- Następna »
t. 78-80
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Łuk nad motywem końcowym to niewątpliwie Chopinowski dodatek w korekcie Wf3 (→Wf4) i w podkładzie do Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa |
|||||||||||||||||
t. 78
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
W KG, tak jak w t. 16 (t. 70 jest tylko zamarkowany jako jego powtórzenie), koniec łuku można odczytywać na dwa sposoby. W tekście głównym podajemy bardziej prawdopodobną, konwencjonalną interpretację tego szczegółu, występującą we wszystkich wydaniach – jedynie w Wf1 (→Wf2) łuk w t. 77-78 został w całości przeoczony. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa |
|||||||||||||||||
t. 79-80
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
W tekście głównym uwzględniamy najprawdopodobniej autentyczne znaki dynamiczne Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wa |
|||||||||||||||||
t. 81
|
Utwór: op. 42, Walc As-dur
..
Występująca w Wf i Wn1 sekunda des1-es1 jest wersją pierwotną, o czym przekonuje porównanie z pozostałymi czterema analogicznymi miejscami w t. 49, 113, 173 i 269. W trzech z pięciu miejsc Chopin w Wfn (→Wn) dopisał do niej nutę g1. W Wa uzupełniona wersja z akordem des1-es1-g1 występuje we wszystkich pięciu miejscach, co również świadczy o Chopinowskiej korekcie. Pozostawienie w Wf i Wn1 pierwotnej wersji omawianego taktu trzeba więc uznać za niedopatrzenie Chopina. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Pominięcie korekty analogicznego miejsca , Autentyczne korekty Wa |
|||||||||||||||||
t. 81-87
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Obie występujące w źródłach wersje łukowania mogą być autentyczne, choć nie wydaje się, by Chopin wahał się, jak oznaczyć te takty. Różnica wynika raczej z niestarannego zapisu, zarówno w [A] (→KG→Wn), jak i w podkładzie do Wa. Rozstrzygnięcie tego typu wątpliwości bywa trudne, nawet gdy dysponujemy autografem – por. Mazurek g op. 24 nr 1, t. 21. W tekście głównym we wszystkich siedmiu taktach podajemy łuki obejmujące całe takty, zgodnie z notacją KG w przeważającej liczbie przypadków (pięć z sześciu). Wersję Wa można uważać za alternatywną, równorzędną propozycję (w t. 81-84 daje ona pewien rodzaj akcentu na każdym uderzeniu: mocna część taktu, początek łuku, wypisany akcent; nie powinno to zatrzeć naturalności tej delikatnie kołyszącej figury). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wa |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- …
- 28
- Następna »