Zagadnienia : Błędy wynikające z poprawek

t. 40

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Dwa łuki w A (prawdopodobna interpretacja→Wa)

Jeden łuk w A (możliwa interpretacja→Wf,KGWn)

..

W A nowy łuk zaczynał się pierwotnie nad ósemką F. Chopin poprawiał następnie łukowanie w tym miejscu, ale rezultat zmian nie jest całkiem jasny – w Wa odczytano poprawkę jako zmianę miejsca podziału, natomiast w KG (→Wn) i Wf jako połączenie łuków. Zdaniem redakcji obie interpretacje są uzasadnione:

  • na przerwanie łuku wskazuje dopisany fragment linii biegnący od krzyżyka i sugerujący rozpoczęcie nowego łuku; takie łukowanie jest zgodne z frazowaniem pr.r. i analogicznego t. 38;
  • za ciągłym łukiem przemawia pozostawienie nieskreślonego łuku pomiędzy F a Fis i sugerujący kontynuację sposób przedłużenia poprzedniego łuku; ciągły łuk odzwierciedlałby utrzymanie pozycji ręki.

Za bardziej prawdopodobną uważamy pierwszą z powyższych interpretacji i tę wersję podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy wynikające z poprawek

t. 40-41

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez znaków w A (→WnWf), interpretacja kontekstowa

    w Wa

! miniat: wycinek kombinowany Wa1, zakres jak przedtem.             EZnieU1 oba znaki

..

Oprócz znaku  na końcu t. 39 A (→WnWf,Wa) ma jeszcze taki sam znak przed 1. akordem t. 41. Dokładniejsza analiza A ujawnia, że w połowie t. 40 znajdowały się początkowo znaki , ostatecznie wyskrobane i zapewne zastąpione pierwszym ze znaków . Wydaje się więc, że Chopin wpisał początkowo dwa pedały w t. 39-40, jeden od 2. miary t. 39 do połowy t. 40 i drugi obejmujący 2. połowę t. 41 (do zachowanego znaku ), po czym skrócił pierwszy pedał i usunął drugi, pozostawiając przez nieuwagę gwiazdkę na początku t. 41. W Wa dodano rzekomo przeoczony znak , nie biorąc jednak pod uwagę zmiany akordu w połowie taktu; pedalizacja ta nie może pochodzić od Chopina.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Błędy A

t. 43-46

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

Trzy łuki w AI – odczyt dosłowny t. 44-46

!!!   miniat: wg wzoru.     Tu w t. 43 łuk do ostatniej nuty + w t. 44-46 to, co war. 2 (AI-transkrypcja). Przenośnik oktawowy na kliszy w wersji EZTU

Dwa łuki w AI (interpretacja kontekstowa), A (→Wn) i Wa

!!!      TGTU (na kliszy razem z przenośnikiem oktawowym EZTU)

Jeden łuk w Wf

!!!      na miniat. jeden łuk nad całą miniaturą, z obciętymi końcami (że kontynuacja w obie strony), ale żeby nie był za płaski...     Na kliszy w t. 43-44 łuk i przenośnik EZnieU

..

W t. 43 łuki AI i A są w oczywisty sposób niedokładne – skrócenie wiąże się z użyciem znaków •/• w AI i poprawką-skreśleniem w A.

Łuki nad pasażami w t. 44-47 pojawiają się w AI tylko na początku i na końcu tego odcinka. Oba łuki robią przy tym wrażenie fragmentarycznych, tak iż wydaje się, że Chopin zamarkował w ten sposób początek i koniec jednego łuku. Przyczyną tej niekompletnej notacji mógł być przenośnik oktawowy, utrudniający czytelne wpisanie środkowej części łuku (z nieco podobną sytuacją spotykamy się w Etiudzie Es op. 10 nr 11, t. 40-42). Kwestię zakończenia łuku w t. 47 omawiamy osobno.

Autentyczność nieprzerwanego łuku Wf wydaje się mało prawdopodobna. Brak podziału jest przypuszczalnie skutkiem nieporozumienia przy odczytywaniu łuków rękopiśmiennego podkładu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy wynikające z poprawek

t. 43

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

g2-b2 w KG (→Wn) i Wa

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia, bez forte.        TGTU = bemol b1 przed ósemką z kropką na 2

b1-g2-b2 w Wf

..

Trzynutowy akord w Wf jest wersją pierwotną, o czym przekonuje widoczne w KG skreślenie nuty b1. Wprowadzając tę poprawkę, Chopin nie sprawdził notacji znaków chromatycznych – pominięty  na 2. mierze taktu dodano dopiero w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KG

t. 43

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

..

W A widać, że Chopin początkowo zapisał mordent za pomocą konwencjonalnego znaku . W dopisanych zamiast  przednutkach  przed cis2 zlał się ze znakiem arpeggia, dając w wyniku znak przypominający . W rezultacie w Wf (→Wa1) 2. przednutka brzmi c2. Chopin zareagował na ten błąd w WfS, dopisując ołówkiem  (poprawiony następnie atramentem przez pannę Stirling). Poprawny tekst wprowadzono również w Wa2, zapewne na podstawie Wn1.

KFI ma tu wcześniejszą redakcję – na 4. ósemce taktu nie ma żadnych ozdobników, a h1 jest przyłączone łukiem do punktowanej ćwierćnuty na początku taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Skreślenia A , Dopiski WfS , Zmiany linii głównej , Niedokładności A