Zagadnienia : Błędy wynikające z poprawek

t. 58-60

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

dis w AI, Wf2 (→Wa) i Wn

koor przez t. 33 AI.              Tu bez kliszy 

dis w AI, Wf2 (→Wa) i Wn

koor t. 33 przez TGTU

d w Wf1

d według Wf1

koor t. 33 / przez AI

..

Wersja Wf1 jest niemal na pewno pomyłką Chopina, o czym świadczy zgodna wersja AI i skorygowanego przez Chopina Wf2 (→Wa). Błąd został zapewne wywołany zastąpieniem w [A] zapisu z 5 krzyżykami przykluczowymi, jak jest w AI, przez zapis z 3 krzyżykami. W omawianym czterotakcie, utrzymanym w Cis-dur,  należało w związku z tym dodać krzyżyki przy nutach dis i ais, czego Chopin najwyraźniej nie zrobił, skoro tych właśnie znaków brakuje w Wf1 (patrz też ostatnia uwaga w następnym takcie).

W t. 58-63, w których brzmiące tonacje to kolejno Cis-dur, Fis-dur i H-dur, brakuje niektórych krzyżyków w partii l.r., szczególnie w Wf1. Jest to prawdopodobnie pomyłka samego Chopina – częste w jego przypdaku przeoczenie znaków aktualnej tonacji. W AI brakuje tylko jednego znaku — krzyżyka podwyższającego e1 na eis1 w t. 60 (więcej szczegółów o zapisie AI w uwadze w t. 33). W Wf1 brakuje 6 krzyżyków: pięciu podwyższających d na dis w t. 58, 59, 60, 62 i 63 oraz jednego podwyższającego A na Ais w t. 59. W Wf2 uzupełniono wszystkie znaki poza tym w t. 63, co powtórzono w Wa. W Wn1 (→Wn2), opartym na Wf1, dokonano adiustacji i dodano wszystkie krzyżyki podwyższające d na dis, ale przeoczono brak krzyżyka przy A. Poprawiono to Wn3

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf

t. 60-61

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk do t. 61 w Atut

!!!   miniat: nic                       TGTU

Łuk w t. 60 w Wf (→Wn)

obejmuje tylko 2 oktawy

2 łuki w t. 60 w Wa

EZnieU1

..

Łuk w Atut sięga oktawy E1-E i był w tym celu przedłużany. Jednak po napisaniu 1. połowy t. 61 Chopin ją skreślił, aby zmienić sposób zanotowania partii pr.r. Omawiany łuk wprawdzie nie został zakreślony, ale w napisanym na nowo t. 61 dokończenie łuku nie zostało powtórzone, co tłumaczy jego krótszy zasięg w wydaniach. Dodanie w Wa osobnego łuku dla górnych nut oktaw jest z pewnością adiustacją wydawcy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek

t. 62

Utwór: op. 24 nr 1, Mazurek g-moll

Łuk i kropka w A

Kropka w Wn (→WfWa)

..

Podajemy oznaczenia A. W Wn (→WfWa) zostawiono tylko kropkę, co zapewne wynika z niedokładnego odczytania rękopisu. Łuk został prawdopodobnie dopisany w A po usunięciu seksty na 3. ćwierćnucie l.r., tak więc nie widać powodu do pomijania go.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wn , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Zmiany akompaniamentu

t. 63

Utwór: op. 24 nr 2, Mazurek C-dur

Kropka w Wa i Wn2 (→Wn3)

Bez znaku w A (→Wn1Wf)

..

Brak kropki staccato przy nucie Es musi być uznany za niedopatrzenie Chopina w A (→Wn1Wf), gdyż wszystkie pozostałe nuty basowe w tego typu akompaniamencie są opatrzone kropkami. Przyczyną niedokładnej notacji mogły być poprawki, których ślady widać w A w tym miejscu. Znak dodano w Wa i Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn

t. 63-64

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

f1 drobną czcionką w A (→Wn)

!!!   miniat: t. 63 i ćwierćnuta 64, tylko górna 5-linia.               jak TGTU, ale tylko górna nuta w obu taktach (trzeba dać na kliszy oba f1 i łuk) 

Oktawa normalną czcionką w Wf (→Wa)

nuty, łuki laski dodane – wszystko w pr.r. duże (normalne). Pauz nie ruszać

Oktawa drobną czcionką proponowana przez redakcję

TGTU (cała pr.r. bez pauz)

..

Zastąpienie w Wf (→Wa) pojedynczej nuty f1 oktawą f-f1 to zmiana wprowadzona z pewnością przez Chopina – por. cz. I, t. 348. Nie da się tego jednak powiedzieć o wydrukowaniu tej oktawy – w obu taktach – nutami normalnej wielkości. Musiało tu dojść do nieporozumienia przy realizacji korekty, gdyż dołączenie tej oktawy do partii solowej jest z punktu widzenia logiki dialogu solisty z orkiestrą nie do pomyślenia.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Autentyczne korekty Wf