mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Umiejscowienie oznaczeń

t. 75

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

 nad dis2 w AI i Wn3

 pod h w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)
..

Tak jak w t. 5 (i 71), umieszczenie  pod h to efekt rutynowej adiustacji Wf (→Wa,Wn1→Wn2). Mylący zapis poprawiono dopiero w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 76-77

Utwór: op. 27 nr 2, Nokturn Des-dur

Łuki A (→Wn1)

Wf

Wa i Wn2
..

W tekście głównym podajemy widoczne w A (→Wn1) dwa łuki motywiczne: nad pr.r. i pod l.r. W Wf łuk l.r. przeniesiono na stronę główek nutowych, przez co nabrał on znaczenia łuku przetrzymującego. Zdaniem redakcji jest to wynik maniery sztycharza, a nie korekty Chopina. W Wa i Wn2 dodano dowolnie po jeszcze jednym łuku w każdej ręce, w rezultacie także w tych wydaniach as jest przetrzymane.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn

t. 77-78

Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur

Łuk motywiczny w A1 i Wn

!!!   miniat: wycinek, te dwudźwięki, tylko górna 5-linia (tu A1 t. 61-62);                           EZTU = łuk nad pięciolinią

Łuk przetrzymujący w Wf (→Wa)

EZnieU
..

W Wf (→Wa) rutynowe przeniesienie łuku na stronę główek nutowych zmieniło niewątpliwy łuk motywiczny A1 w łuk przetrzymujący c1. Inaczej niż w t. 65-66, tutaj nie próbowano poprawić tego błędu. W tekście głównym podajemy niebudzącą wątpliwości wersję A1 i Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 78-79

Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur

Łuk motywiczny w A1 i Wn

!!!   miniat: wycinek, te dwudźwięki, tylko górna 5-linia (tu A1 t. 62-63);                           TGTU = łuk nad pięciolinią

Łuk przetrzymujący w Wf (→Wa)

od b do b
..

W Wf (→Wa) rutynowe przeniesienie łuku na stronę główek nutowych zmieniło niewątpliwy łuk motywiczny A1 w łuk przetrzymujący b. Zwraca uwagę, że w analogicznych t. 62-63 ten sam łuk A1 odtworzono w Wf poprawnie, co sugeruje korektę tamtego miejsca. W tekście głównym podajemy niebudzącą wątpliwości wersję A1 i Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Umiejscowienie oznaczeń

t. 87-97

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Akcenty na dolnej pięciolinii w Wn

Wn 11 akcentów (t. 87-97) między rękami, na dolnej pięciolinii, jak w t. 83

Akcenty nad górną pięciolinią w Wf (→Wa)

Wfa TGTU=akcenty nad prawą ręką
..

Nie jest jasne, co spowodowało różnicę umiejsco­wienia akcentów pomiędzy Wn a Wf (→Wa). Każdą z wersji można podejrzewać o niezgod­ność z zapisem Chopina:

  • sztycharz Wn, widząc akcenty nad lasecz­kami oktaw pr.r., mógł je przenieść na stro­nę główek nutowch, co było dość czę­stym, rutynowym zabiegiem (większość tych akcentów umieszczona jest w Wn bliżej oktawy pr.r.);
  • kopista lub sztycharz Wf, widząc znaki na pięciolinii (pomiędzy oktawami obu rąk), mógł je przenieść na górę, by zapewnić im lepszą czytelność.

Oznacza to zarazem, że każda z tych pisowni może być autentyczna, a jeśli podkładem dla Wf był drugi autograf, to nawet obie. W tekście głównym podajemy notację naszego źródła podstawowego, czyli Wf. Za rozwiązaniem tym przemawiają również:

  • akcenty Wn przy powtórzeniu tej części z rozszerzonym ambitusem, umieszczone jednoznacznie nad oktawami pr.r. (Wn ma tam akcenty tylko w t. 119-121, nie osła­bia to jednak siły tego argumentu).
  • pojawienie się akcentów (w t. 87) wraz z oktawami a-a1, tworzącymi w całej tej części górną nutę pedałową, z reguły u Chopina akcentowaną, por. np. d2 w Andante spianato z op. 22, t. 55-62 lub c2 w Polonezie As op. 53, t. 143-151.

W tekście głównym umieszczamy akcenty nad górną pięciolinią, tak jak zrobiono to w Wf.

[a może to, co jest w pełnym opisie, dać tutaj? A może tu bez widocznych wariantów?]

Prawdopodobnie w [A] (→Wn) akcenty w t. 87-100 były umieszczone pomiędzy partami lewej i prawej ręki (na dolnej pięciolinii). Ponieważ mogą one odnosić się jedynie do oktawy a-a1, ze względów graficznych umieszczamy je nad górną pięciolinią, co zrobiono też w Wf. Nie można też wykluczyć, że podczas korekty Wf Chopin dodał akcenty pominięte omyłkowo przez Fontanę lub sztycharzy.

[przepisane z Twoich notatek, chociaż po słowach "oktawy a-a1" jest jeszcze nawias "(nuta pedałowa)", ale trzeba by go chyba trochę rozwinąć, a nie jestem pewna, czy dobrze to rozumiem. Chodzi o to, że ta dolna oktawa jest nutą pedałową?]

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń