Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 5

Utwór: op. 28 nr 22, Preludium g-moll

2 łuki w A (prawdopodobna interpretacja→KFWn)

!!!   miniat: wycinek 2. połowa t. 4 i 1. połowa + ósemka w t. 5, tylko dolna 5-linia.

Ciągły łuk w Wf (→Wa)

EZnieU

..

Koniec łuku rozpoczętego w t. 4 może w A sugerować połączenie z łukiem w t. 5, co w ten sposób odtworzono w Wf (→Wa). Natomiast kopista w KF (→Wn) uznał, że łuk dochodzi do początku t. 5, ale nie łączy się z rozpoczętym tam łukiem. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobna jest ta druga możliwość, którą tym samym podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 5-13

Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll

Łuki od 1. miary do C1-C w A (→KFWn, →WfWa)

!!!   miniat: wycinek kombinowany (tu A pół t. 5 + 2. pół t. 8), tylko dolna 5-linia.                EZTU 5-7 + 8 i 9-11 + 12

Łuki od 1. miary do C1-C i końco­wego akordu (na wzór AB)

na miniaturze pół t. 5 i 2. połowa t. 8 do kwinty t. 9, tylko dolna 5-linia.               
EZnieU2 5-13 = 2 łuki

Łuki od 2. miary do C1-C i końco­wego akordu w ASz, odczyt dosłowny

miniat. pół t. 9 + 2. pół t. 12 i kwinta 13, tylko dolna 5-linia.           EZnieU 5-7 + EZTU 8 + EZnieU 9-11 + EZTU 12 + EZnieU1 13

Łuki od 2. miary do C1-C w ASz, interpretacja kontekstowa

miniat. ta sama co war_33.           EZnieU 5-7 + EZTU 8 + EZnieU 9-11 + EZTU 12 

Bez łuków w KGS

..

W tekście głównym podajemy jednoznaczne łuki A i pozostałych źródeł wywodzących się od niego. Późniejsze autografy – AB i ASz – przekazują jednak warianty, które nie wydają się być jedynie niedokładnościami zapisu. Dłuższy łuk AB, w ory­ginale umieszczony w t. 5-9 dziewięciotaktowej wersji Preludium, uwzględniamy w podstawowej, 13-taktowej wersji jako wariant łuku w t. 9-13.
Łuki ASz podkreślają początek basowego passus duriusculus, stanowią też najpóźniejszy autentyczny wariant łukowania tych taktów. Końcówka łuku w t. 9-12 sięga do t. 13, co zdaniem redakcji jest niedokładnością, ale odczytane dosłownie daje wariant łączący obie autentyczne odmiany łukowania.
Brak łuków w KGS to zapewne jedna z licznych usterek tej kopii.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy KGS

t. 6-7

Utwór: op. 27 nr 2, Nokturn Des-dur

Bardziej prawdopodobne odczytanie łuków A

Mniej prawdopodobne odczytanie A (→WnWfWa)

..

T. 7 zapisany jest w źródłach w nowej linii tekstu; w takich sytuacjach rozstrzygnięcie, czy łuk należy uważać za nowy znak, czy za kontynuację poprzedniego, bywa w autografach Chopina trudne. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 6

Utwór: op. 24 nr 2, Mazurek C-dur

Możliwe odczytanie łuku A (→WnWfWa)

Interpretacja kontekstowa łuku A

..

Zasięg łuku A w tym takcie nie jest jasny. Ponieważ łuki dochodzące do przednutki stosowane są tylko w wyjątkowych wypadkach, łuk A można odczytywać jako dochodzący do 2. ósemki lub do ćwierćnuty na 2. miarę taktu. Porównanie wszystkich 12 analogicznych taktów przemawia za drugą z tych możliwości. W Wn (→WfWa) przyjęto pierwsze rozwiązanie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A

t. 6-7

Utwór: op. 24 nr 1, Mazurek g-moll

Możliwa interpretacja łuków A

Najprostsze odczytanie łuków A (→WnWfWa)

..

Brak w A kontynuacji łuku rozpoczętego w t. 6 (ostatnim w linii tekstu) nie pozwala z całą pewnością stwierdzić, jaki był zamysł Chopina, jeśli chodzi o łukowanie tej frazy. Rozwiązanie przyjęte w Wn (→WfWa) wydaje się naj­wła­ściwsze (por. analogiczne t. 54-55).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku