Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 3-4

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Łuk od szesnastki w KFI i A (→WfWa)

!!!   miniat: wycinek (tu A), 2. połowa t. 3 i początek 4, tylko górna 5-linia.                        EZTU

Łuk od połowy t. 3 w KF (→Wn)

EZnieU1

..

Dłuższy łuk KF (→Wn) to skutek pomyłki kopisty, zmylonego najprawdopodobniej przez zlewający się z łukiem A zarys fragmentu łuku zapisanego na odwrocie tej karty (nad t. 22).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy KF

t. 3

Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll

Ciągły łuk w A (→KFWn, →WfWa) i ASz

!!!   miniat: wycinek, t. 3 i pół t. 4, tylko górna 5-linia.               EZTU lewy koniec

2 łuki od 1. miary w AB

EZnieU = łuk w t. 3 + lewy koniec w t. 4

2 łuki od 2. miary w KGS

EZnieU1 = cały + lewy koniec

..

Łuki KGS w tych taktach są zapewne podwójnie niedokładne, zarówno jeśli chodzi o ich liczbę, jak i zakresy. Dwa łuki ma również AB, traktujemy przy tym łuk w t. 3 jako obejmujący cały takt (Chopinowi prawdopodobnie zabrakło atramentu). Natomiast wszystkie źródła związane z publikacją Preludium obejmują te takty jednym łukiem, podobnie ASz (przyjmujemy, że intencjonalnie łuk ten dochodzi do końca t. 4 – patrz charakterystyka ASz).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 4-5

Utwór: op. 27 nr 2, Nokturn Des-dur

Koniec łuku A

Wn (→WfWa)

..

Zasięg łuku nie jest w A precyzyjnie oznaczony. W Wn (→WfWa) łuk odczytano jako kończący się w t. 4. Zdaniem redakcji bardziej prawdopodobne jest, że łuk w intencji Chopina ma sięgać do początku t. 5 (por. uwagę na końcu t. 2).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 4-5

Utwór: op. 24 nr 2, Mazurek C-dur

Łuk A, odczyt dosłowny

Interpretacja kontekstowa A (→WnWfWa)

..

Łuk pr.r., obejmujący pierwsze cztery takty, sięga w A aż do 1. nuty t. 5. Łączenie początkowego czterotaktu z następną frazą jest tu jednak bardzo nienaturalne zarówno pianistycznie (zmiana rejestru i, co za tym idzie, pozycji ręki), jak i muzycznie (oczywiste oddzielenie fraz, podkreślone podwójną kreską taktową w t. 5). Uważając tym samym zapis łuku za niedokładny, przyjmujemy, że obejmuje on t. 1-4. Tak też odczytano go w Wn (→WfWa). Podobne sytuacje spotykamy jeszcze w kilku miejscach, np. w t. 22-23 i 49-50

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 4-13

Utwór: op. 24 nr 1, Mazurek g-moll

..

Łuki łączące b1 z a1 w t. 4-5 i 12-13 mają w A postać krótkiego łuku dochodzącego do ósemki a1: . Zwraca uwagę kształt tych łuków, typowy dla Chopinowskich łuków przetrzymujących.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładne łuki A