Zagadnienia : Znaki położone centralnie

t. 58

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

 i velociss. A1, odczyt dosłowny

 i velociss.A1, interpretacja kontekstowa

sempre più piano w KJ i KK

sempre più  w KB

EZnieU3

delicat. sempre più piano w WL

EZnieU2

sempre più piano proponowane przez redakcję

..

Oba określenia –  i velociss. – są w A1 wpisane blisko środka 2. połowy taktu, co w tym kontekście z pewnością nie przekłada się bezpośrednio na wykonanie – ani  ani velociss. nie mogą zacząć obowiązywać dopiero w drugiej ćwiartce biegnika, gdzie są wpisane. Jest to więc jaskrawy przykład oznaczeń umieszczonych w pobliżu środka obszaru ich obowiązywania i w transkrypcji merytorycznej A1 przesuwamy je na początek biegnika.
Umieszczenie sempre più piano w KJ i KK pod dolną pięciolinią odpowiada zapewne notacji [A2], mogło być jednak wymuszone brakiem miejsca pomiędzy pięcioliniami. Zdaniem redakcji, wskazówka odnosi się bowiem nie tylko do partii l.r., lecz do całego przebiegu muzycznego w perspektywie dłuższej niż widełki   dotyczące samego biegnika – por. określenia w następnych taktach: delicato, delicatissimo, , i . Zmiany i uzupełnienia wskazówki w KB i WL nie mogą być autentyczne.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Znaki położone centralnie , Adiustacje Bałakiriewa , Adiustacje WL

t. 59

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

Bez określenia w A1

delicato w KJ, KK (→KB) i WL

..

W tekście głównym podajemy określenie delicato na podstawie [A2] (→KJ,KKKB) i WL. W obu kopiach opartych na [A2] wskazówka rozpo­czy­na się mniej więcej pod 3. drobną ósemką, co jest charakterystyczną niedokładnością – por. t. 57. W transkrypcji merytorycznej (wersja "redakcja") obu kopii określenie umieszczamy na początku 2. połowy taktu, zgodnie ze współ­czesną praktyką edytorską.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki położone centralnie

t. 60

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

rall. w A1

delicatiss. i rallent. w KJ i KK

delicatissimo w KB

delicatiss. i rallent. w WL

..

Tak jak w poprzednim takcie, w tekście głównym uwzględniamy delicatiss. obecne w źródłach wywodzących się z [A2] – KJ, KK (→KB) i WL. We wcześniejszych kopiach – KJ i KK – wskazówka umieszczona jest centralnie pod biegnikiem pr.r. Pominięcie rallent. w KB to adiustacja Bałakiriewa, który trzy autentyczne określenia w t. 60-63 zastąpił jednym w t. 62-64.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki położone centralnie , Adiustacje Bałakiriewa

t. 64

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

 na 2. miarę w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia, bez palcowania.          EZnieU            

 na początku taktu w Wn3

..

Umiejscowienie znaku  dopiero przy 2. ćwierćnucie taktu to prawdopodobnie przykład Chopinowskiej maniery umieszczania określeń wewnątrz, a nie na początku obszaru ich obowiązywania. Współcześnie tego typu pisownia nie jest stosowana, toteż w tekście głównym przesuwamy znak zgodnie z sensem muzycznym na początek taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki położone centralnie

t. 75-83

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

 przed 2. miarą taktu w źródłach

!!!   miniat: ta co w t. 20.      Tu pod łukiem przed 2. miarą w t. 75 i 83.

 na początku taktu proponowane przez redakcję

..

Umiejscowienie znaku  w t. 75 i 83 – patrz t. 21.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki położone centralnie