Zagadnienia : Znaki położone centralnie
t. 355
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Nie ulega wątpliwości, że obowiązuje już na szczycie pasażu. Umiejscowienie oznaczenia w Wf można wytłumaczyć jego kształtem w [A] – mogło ono być na tyle duże, że jego prawy koniec przypadał już na 2. triolę szesnastek (por. np. końcówkę Etiudy c op. 10 nr 12). Inna możliwość to maniera wpisywania oznaczeń wewnątrz obszaru ich obowiązywania – por. np. zakończenie Etiudy Ges op. 10 nr 5. Odpowiedniego przesunięcia dokonano już w Wn3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki położone centralnie |
||||||
t. 501
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Przypisanie do 3. miary to z pewnością wynik niezrozumienia pisowni [A] – patrz t. 16. Wersja Wn3 to efekt kompleksowej, dowolnej adiustacji, modyfikującej dynamikę – tu oraz w t. 15 i 19 – na podstawie dynamiki partii orkiestry, zapisanej w Wfork (→Wnork). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki położone centralnie |
||||||
t. 532
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Zachowujemy oryginalne umiejscowienie wskazówki staccato. Może ona oznaczać stopniową zmianę artykulacji z legato na staccato w trakcie pochodu chromatycznego. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Znaki położone centralnie |