Zagadnienia : Znaki położone centralnie

t. 355

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

pod 2. triolą w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: nic.              EZnieU

​​​​​​​na początku taktu w Wn3

..

Nie ulega wątpliwości, że  obowiązuje już na szczycie pasażu. Umiejscowienie oznaczenia ​​​​​​​w Wf można wytłumaczyć jego kształtem w [A] – mogło ono być na tyle duże, że jego prawy koniec przypadał już na 2. triolę szesnastek (por. np. końcówkę Etiudy c op. 10 nr 12). Inna możliwość to maniera wpisywania oznaczeń wewnątrz obszaru ich obowiązywania – por. np. zakończenie Etiudy Ges op. 10 nr 5. Odpowiedniego przesunięcia dokonano już w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki położone centralnie

t. 501

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: 2. połowa t. 504 i t. 505, tylko górna 5-linia, łuk tylko 504, dołem i kliniki zamiast kropek (to chyba łatwiej niż łączyć 500 i 501, ale zrób jak chcesz).                 EZnieU

​​​​​​​w Wn3

EZnieU1 (w t. 500)

​​​​​​​proponowane przez redakcję

EZTU

..

Przypisanie do 3. miary to z pewnością wynik niezrozumienia pisowni [A] ​​​​​​​– patrz t. 16. Wersja Wn3 to efekt kompleksowej, dowolnej adiustacji, modyfikującej dynamikę – tu oraz w t. 15 i 19 – na podstawie dynamiki partii orkiestry, zapisanej w Wfork (→Wnork).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki położone centralnie

t. 532

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Zachowujemy oryginalne umiejscowienie wskazówki staccato. Może ona oznaczać stopniową zmianę artykulacji z legato na staccato w trakcie pochodu chromatycznego.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki położone centralnie