Zagadnienia : Znaki położone centralnie

t. 237

Utwór: op. 42, Walc As-dur

 w Wa, interpretacja kontekstowa Wfn

TGTU

 w Wf1

"f" centralnie na wysokości pauzy szesnastkowej pr.r.

Bez oznaczenia w Wf0 (→Wn)

..

Nie jest pewne, czy Chopin chciał podkreślić znakiem  niespodziewaną zmianę akordu na początku taktu, czy dopiero sygnałowy motyw akordowy po pauzie. Pierwszą możliwość sugeruje wpis kompozytora w Wfn (nieuwzględniony zresztą w Wn) i notacja Wa, zaś drugą – pisownia Wf. Trzeba podkreślić, że nawet wpisanie znaku pod pauzami, jak jest w Wf, nie wyklucza jego obowiązywania od początku taktu (prawdopodobne przykłady stosowania takiej maniery – Etiuda C  op. 10 nr 1, t. 45 lub Ges op. 10 nr 5, t. 34-35).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn , Znaki położone centralnie , Autentyczne korekty Wa

t. 253

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

 na końcu taktu w źródłach

pod ostatnią ósemką

 na początku proponowane przez redakcję

..

Pisząc , Chopin zastosował przypuszczalnie dawną konwencję, w której znak stawiano w pobliżu połowy zakresu jego obowiązywania (w tym wypadku t. 253-254). Tego rodzaju pisownię prawdopodobnie spotykamy np. w Etiudzie C op. 10 nr 1, t. 45.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki położone centralnie

t. 262

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: nic.                  Tu pusta klisza 

[] proponowane przez redakcję

..

Autentyczne oznaczenia o charakterze dynamicznym, odczytane dosłownie, nie tworzą spójnego obrazu – po  w t. 260-261 wskazówka dolciss. pojawia się w połowie taktu bez uchwytnego związku z melodią, harmonią czy rytmem. Z tego względu w tekście głównym proponujemy dodanie znaku . Jest to wszakże tylko jedna z kilku możliwych interpretacji oryginalnego zapisu – niewykluczone, że dolciss. należy rozpocząć wcześniej, na początku taktu lub po pauzie. Byłby to wówczas przykład użycia dawnej konwencji stawiania określeń wewnątrz obszaru ich obowiązywania (Chopin wielokrotnie ją stosował, zwłaszcza we wcześniejszych utworach).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki położone centralnie

t. 262

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 na 4. mierze taktu w A i WfSB

 na 3. mierze taktu w Wn (→Wf1,Wa)

! miniat: wycinek Wn1

..

Zdaniem redakcji, umiejscowienie wskazówki  to przykład użycia przez Chopina konwencji wpisywania określeń wewnątrz, a nie na początku obszaru ich obowiązywania. Z tego względu w tekście głównym dajemy pierwszeństwo wersji Wn (→Wf1,Wa). Wersja WfSB to efekt niedokładności sztycharza, a jej zgodność z A jest z pewnością przypadkowa, gdyż w przekroju całego utworu żadne cechy WfSB nie sugerują,  by wydawca ten miał możliwość wglądu w A.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki położone centralnie , Niedokładności WfSB

t. 329

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: 6 szesnastek, tylko górna 5-linia, bez łuku.          EZnieU

 w Wn (→WfWa)

EZnieU1

 w A, interpretacja kontekstowa

EZTU

..

Zdaniem redakcji wskazówkę  należy interpretować jako obowiązującą już od początku taktu. Jest to jeden z przykładów stosowanego niekiedy przez Chopina, zwłaszcza we wcześniejszych utworach, sposobu wpisywania oznaczeń wewnątrz obszaru ich obowiązywania. W Wn (→WfWa powiązano przypuszczalnie z wejściem l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Znaki położone centralnie , Niedokładności A