Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 2-3

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

Łuk do półnuty w Afrag i Wf (→Wa)

!!!   miniat: wycinek, t. 2 i ósemka t. 3, tylko górna 5-linia.                            EZnieU1

Łuk do końca taktu w A1, interpretacja kontekstowa

Łuk do t. 3 w Wn

..

Odczytany dosłownie łuk A1 nie dochodzi do początku t. 3. Porównanie z analogicznymi taktami w A1 wskazuje na niedokładność zapisu Chopina w tym miejscu (a także w t. 6-7). Potwierdza to także łukowanie Wn.
Podział łuku A1 na dwie części spowodowany jest, jak się wydaje, chwilowym brakiem atramentu w końcówce pióra.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Łuki tenuto

t. 2-32

Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur

Łuki od pauzy w A (→Wf)

!!!   miniat: wycinek A t. 10, tylko górna 5-linia.                TGTU = łuki pr.r. w t. 2-17, 22 i 28-31

Łuki nad szesnastkami w KF (→Wn) i Wa

!!!   miniat: wycinek KF (t. 10)

..

W t. 2-17, 22 i 28-32, w których figura pr.r. zaczyna się od pauzy i jest objęta jednym łukiem, moment rozpoczęcia tych łuków nie jest w A jasny. Zdecydowana ich większość rozpoczyna się nad lub nawet przed początkową pauzą (t. 4, 10, 13-15), tak iż tylko łuki w t. 5 i 17 wydają się dotyczyć wyłącznie nut. Ponieważ notacja nie wskazuje na chęć różnicowania zasięgu tych łuków – różnice mają charakter przypadkowych niedokładności – wszystkie je uznajemy za obejmujące cały takt i tę wersję podajemy w tekście głównym. Z drugiej strony, Chopin często pisał łuki z rozmachem, nie można więc wykluczyć, że i tu łuki miały w jego zamyśle dotyczyć tylko 5-szesnastkowych figur. Tak to odtworzył w swojej kopii Fontana, co powtórzono w Wn. Natomiast notacja Wf stwarza analogiczny problem interpretacyjny, jak A – wprawdzie większość łuków zaczyna się nad pauzą, a te w t. 28-32 nawet przed, ale ogólny obraz nie jest oczywisty, gdyż końce tych łuków również wykraczają daleko poza ostatnią szesnastkę, co oczywiście nie oznacza, że mają sięgać gdzieś dalej. W Wa, opartym na Wf, łuki obejmują jedynie szesnastki.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Niedokładności Wa , Niedokładności KF

t. 2-10

Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur

Łuki od przednutek w A (→KFWn)

!!!   miniat: wycinek t. 2 bez 1. ćwierćnuty, tylko dolna 5-linia.                       EZTU w t. 2, 6 i 10

Łuki od 2. ćwierćnuty w Wf (→Wa)

EZnieU

..

Łuki w t. 2 i 6 (a także 18) wyraźnie obejmują już przednutki rozpoczynające tryle. W tej sytuacji uznajemy łuk w t. 10 za niedokładny i w tekście głównym proponujemy łuk analogiczny do pozostałych. Notacja KF jest niejasna – trzy z czterech łuków biegną raczej od 2. przednutki (tylko w t. 6 od pierwszej). Ponieważ taki zapis nie tłumaczy się muzycznie, przyjmujemy, że kopista wszędzie miał na myśli łuki rozpoczynające się od 1. przednutki, jak to zresztą odczytano w Wn.

Jeśli chodzi o moment zakończenia łuków, to zdaniem redakcji notacja A w t. 6 i 10 wskazuje raczej na pisanie z rozmachem łuków, które dla Chopina były oczywiste, niż chęć doprowadzenia ich do końca taktu jako łuków-tenuto (patrz jednak t. 18).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Niedokładności KF , Łuki tenuto

t. 2-3

Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll

Łuk do t. 3 w A i KGS (odczyt dosłowny)

!!!   miniat: 2. połowa t. 2 i 1. połowa 3, tylko górna 5-linia, wycinek.            EZnieU1

Łuk w t. 2, interpretacje kontekstowe A (→KFWn, →WfWa) i KGS; łuk AB i ASz

EZTU

..

Odczytany dosłownie, łuk A dochodzi do 1. akordu t. 3, czego jednak nie odczytano w ten sposób ani w KF (→Wn), ani w Wf (→Wa). Całotaktowy łuk ma także AB i prawdopodobnie ASz (patrz charakterystyka tego autografu). Podobną niejasnością, jeśli chodzi o zakres tego łuku, obarczona jest też KGS. W tekście głównym podajemy łuk do ostatniej ćwierćnuty t. 2, biorąc pod uwagę liczne przykłady zbliżonych sytuacji, w których niedokładność pisanych przez Chopina łuków nie ulega wątpliwości – por. np. Preludium B nr 21, t. 13 i 31 czy 38.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 3-4

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Łuki A, odczyt dosłowny

!!!!   miniat: t. 3 od szesnastek, obie 5-linie blisko siebie.    Tu łuk górą od 1. szesnastki do 5. i dołem od 6. do kontynuacji. W t. 4 łuk do 3. nuty od końca.

Łuk Wf (→Wn,Wa

!!!   TGTU

..

Prezentujemy dosłowne odczytanie łuków A, nie ulega jednak wątpliwości, że Chopin uważał tę pisownię za równoznaczną z jednym łukiem, jak w t. 1-2. Podobne niezdecydowanie, którędy poprowadzić łuk, widać także w t. 41-42.
W Wn2 (→Wn3Wn4) koniec łuku przesunięto na początek t. 5, co jest niewątpliwie pomyłką.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wf