Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 1

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

..

W obu autografach moment rozpoczęcia łuku nie jest całkiem jasny. W przypadku AI możemy polegać jedynie na fotografii, nie ma więc pewności, czy wszystkie detale oryginału są na niej wyraźnie widoczne (możliwe np., że początkowy fragment łuku zapisany był kreską tak delikatną, że na fotografii jej nie widać) . Zdaniem redakcji, w obu przypadkach kształt łuku nie pozostawia wątpliwości, że Chopin miał na myśli najnaturalniejsze w tym kontekście rozpoczęcie łuku od początku frazy, a więc od początku t. 1 w AI i od przedtaktu w A (tak to odczytano w Wn). Taką interpretację A potwierdzają łuki Wf i Wa, opartych na innych rękopisach.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Łuki celujące

t. 2-3

Utwór: op. 27 nr 2, Nokturn Des-dur

Bardziej prawdopodobne odczytanie łuku A

Mniej prawdopodobne odczytanie A (→WnWfWa)

..

Koniec łuku A zapisany jest w sposób dopuszczający 2 interpretacje. W Wn (→WfWa) uznano, że łuk kończy się na ostatniej nucie t. 2. Zdaniem redakcji, łuk należy doprowadzić do as1 na początku t. 3.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 2-3

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Łuki A

!!!   miniat: te takty, tylko górna 5-linia, ścieśnione mocno.    Tu łuk b1-as1 w t. 2 i ces2 (na początku taktu)-b1 w t. 3

Bez łuków w Wf (→Wn,Wa)

!!!    TGTU puste

..

Niedokładne i niewyraźne łuki A zostały zlekceważone w Wf (→Wn,Wa). Ich zasięg, zwłaszcza w przypadku t. 3, nie jest oczywisty. Nie uwzględniamy ich w tekście głównym, gdyż Chopin ani nie powtórzył ich w A w analogicznych t. 10-11 i 42-43, ani nie uzupełnił w korekcie Wf (por. t. 47-49). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A

t. 2-4

Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll

Łuk AI

!!!   miniat: od 2. ósemki t. 2 do półnuty w t. 4, tylko górna 5-linia, ścieśnione, bez oznaczeń pomiędzy pięcioliniami.        Tu łuk od f2 w t. 3 do półnuty

A

!!!     łuk od c2 na 2. ósemce t. 2 do des2 w t. 3

Wf (→Wn1), możliwa interpretacja

Wn2 (→Wn3Wn4) i Wa

!!!    TGTU

..

Ani w A, ani w Wf łuki nie są w tych taktach dokładne. Łuk A stopniowo zanika wskutek kończącego się atramentu, tak iż nie ma pewności, dokąd w intencji Chopina miał sięgać. W Wf (→Wn1) wątpliwość dotyczy przejścia do nowej linii pomiędzy t. 2 i 3 – łuk w t. 2 sugeruje kontynuację (zgodnie z A), czego nie potwierdza jednak nowy łuk w t. 3. Łuk AI jest wprawdzie czytelny, ale generalnie łuki w tym rękopisie wydają się być stawiane wyrywkowo, bez intencji stworzenia spójnego, kompletnego obrazu frazowania czy artykulacji (zbieżność z drugim łukiem Wf jest zapewne przypadkowa). Zdaniem redakcji, nie ma powodu sądzić, by łukowanie miało się tu różnić od oznaczeń w analogicznych t. 10-12, objętych jednym łukiem zarówno w A, jak i w wydaniach. Por. t. 47.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 2-6

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Łuki A, interpretacja kontekstowa

Inna interpretacja łuków A

!!!      t. 2-7= stare TGTU

Bez łuków w Wf (→Wn,Wa)

 !!!      Łuk w t. 2 do ostatniej szesnastki, t. 6-7=stare TGTU

..

Zasięg i ewentualne podziały łuków nie są w A jasne. Proponujemy dwie możliwe interpretacje. Być może właśnie niepewność w tej kwestii spowodowała pominięcie w Wf (→Wn,Wa) łuków w t. 3-5. W tego typu jednorodnej rytmicznie, wirtuozowskiej figuracji ewentualne przerwania łuków na głównych częściach taktu nie wpływają na wykonanie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A