Zagadnienia : Znaki położone centralnie

t. 5

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

w A, interpretacja kontekstowa

Bez określenia w Wf (→Wn,Wa

!!!   puste

Wariantowa propozycja redakcji

!!!   TGTU

..

Nie mając pewności, czy brak sempre legatoWf (→Wn,Wa) nie jest dziełem przypadku, podajemy to określenie w nawiasie. W t. 45-46 analogiczny pasaż objęty jest łukami we wszystkich źródłach, co pośrednio potwierdza artykulację legato także tu. Mimo iż określenie w A rozpoczyna się dopiero w 2. grupie szesnastek, jego obowiązywanie od początku pasażu nie ulega wątpliwości.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Znaki położone centralnie

t. 8-9

Utwór: op. 30 nr 2, Mazurek h-moll

w t. 8 w KF (→Wn)

 w t. 9 w Wf (→Wa)

EZnieU

..

Różnica umiejscowienia  może wynikać z niejasnego zapisu [A], w którym znak znajdował się prawdopodobnie w miejscu kreski taktowej (Chopin pisał osobne kreski taktowe na każdej pięciolinii). Kontekst muzyczny nakazuje tu wprowadzenie  już od d2 w t. 8, toteż w tekście głównym umieszczamy je zgodnie z KF (→Wn) na końcu tego taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki położone centralnie

t. 10-12

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

 w A

!!!   miniat: motyw oktawowy w t. 10 (tylko), tylko górna 5-linia bez łuku i palca.     Tu  pod d2-d3 (na widłach)

Wf (→Wn,Wa

!!!    TGTU

..

W A znaki  w t. 10 i 12 wpisane są dopiero na 4. mierze taktu, na znakach . Zdaniem redakcji, sposób ich umieszczenia to pochodna zanikającej już w czasach Chopina konwencji pisania znaków wewnątrz obszaru ich obowiązywania (a nie na początku). Tak też to zrozumiano w Wf (→Wn,Wa), w których określenia przeniesiono przed oktawowe motywy. Zjawisko występuje także – w jeszcze większym stopniu – w t. 50-53 i 60-63.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki położone centralnie

t. 12

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

 w AI, odczyt dosłowny

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia.         Tu  przed 3. ósemką

 w AI, interpretacja kontekstowa

!!!      na początku taktu

 w Wf (→Wn,Wa2)

!!!     nad oktawą D-d

, możliwa interpretacja Wf (→Wn,Wa2), 

!!!      nad D-d

 w Wf (→Wn,Wa2), prawdopodobna interpretacja

!!!     TGTU 

 i  w Wa3 (→Wa4)

!!!       ff na początku (jak w AI-red) + f na końcu jak Wf

..

Znak  w AI niewątpliwie obowiązuje od początku taktu. Natomiast  w Wf (→Wn,Wa2) oprócz odczytania dosłownego można interpretować na kilka sposobów, np. jako  w tym miejscu lub – co bardziej prawdopodobne – jako  obowiązujące od początku taktu. Tę ostatnią możliwość, jako wypadkową obu zapisów źródłowych, proponujemy w tekście głównym (por. też analogiczny t. 62).
W Wa3 (→Wa4) do przejętego z Wf  (pod koniec taktu) dodano dowolnie , przypuszczalnie na podstawie porównania z t. 62.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki położone centralnie

t. 14

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

 w KF i Wf, prawdopodobna interpretacja

 w Wn (możliwa interpretacja KF)

EZnieU2

Bez oznaczeń w Wa1 (→Wa2)

Tu pusta klisza 

 w Wa3

EZnieU2 bez widełek

..

Znak  umieszczony jest w źródłach między 1. a 2. miarą taktu, tak iż nie jest jasne, od którego momentu ma obowiązywać. Jest to szczególnie wyraźne w KF – duży znak, umieszczony centralnie, wydaje się obejmować swym oddziaływaniem obie pierwsze miary taktu. Odczytany formalnie, obowiązuje jednak dopiero od 2. miary i tak to zinterpretowano w Wn. W tekście głównym przyjmujemy, że wskazówka odnosi się do całego taktu  (a w każdym razie do całej początkowej jego części). Jest to też zgodne z narzucającą się interpretacją Wf.

Widełki  dochodzą do , tak więc moment ich zakończenia zależy od położenia tego znaku.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki położone centralnie