mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje WfSB

t. 14

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 łuki w A

! miniat: wycinek 1. połowa taktu + oktawa, tylko górna 5-linia.               EZTU = oba łuki + odpowiednie wersje przenośnika i klinika nad oktawą

Krótszy łuk w Wn (→Wf,Wa)

EZnieTU = tylko dolny łuk + odpowiednie wersje przenośnika i klinika nad oktawą 

Dłuższy łuk w ApI i WfSB

EZTU bez dolnego łuku
..

Trudno ocenić autentyczność wersji Wn (→Wf,Wa) z jednym tylko łukiem pr.r. w tym takcie. Dłuższy, pominięty w wydaniach łuk A nie wyda­je się być częścią oznaczenia grupy nieregular­nej, gdyż sięga poza nią, do oktawy c3-c4. Należy zatem przyjąć, że ma on znaczenie frazowo-arty­kulacyjne, a pominięcie go wpływa chociażby na artykulację pięciu ostatnich trzydziestodwójek, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę dokonaną także w Wn zmianę kropek na kliniki. Z drugiej strony, Chopin, widząc Wn, mógł uznać jeden łuk za wy­starczający, a całość oznaczeń za akceptowalną. W tej sytuacji uważamy oba zestawy oznaczeń (kropki pod łukiem lub kliniki) za w miarę równo­rzędne, zachowując w tekście głównym wersję źródła podstawowego, czyli A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Adiustacje WfSB

t. 91-94

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed es2 w t. 91 i es1 w t. 94. Drugi z nich dodano także w WfSB.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje WfSB

t. 180

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A (→Wn1→Wn2)

EZnieU

 w Wf i Wa

EZTU

 w WfSB

w Wn3
..

Zdaniem redakcji, znak  jest w A (→Wn1→Wn2) wpisany niedokładnie, gdyż obejmuje pauzę, w trakcie której nie da się zacząć crescenda. W tekście głównym nadajemy mu więc zakres analogiczny do następnego takiego znaku. Podobną interpretację zastosowano w Wf i Wa, a także w WfSB, w którym znak jest jednak odwrócony (diminuendo zamiast crescenda). Trudno stwierdzić, czy była to celowa zmiana, czy błąd. Natomiast w Wn3 znak nieco wydłużono, co przypuszczalnie było adiustacją.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Odwrócenie znaku , Adiustacje Wf , Adiustacje WfSB , Błędy WfSB

t. 189

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Bemol przywracający B znajduje się tylko w ApI i WfSB.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa , Adiustacje WfSB

t. 192-193

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk do Es w A i WfSB

Łuk do D w Wn (→Wf,Wa)
..

Tak jak w t. 176 i 180, w Wn (→Wf,Wa) łuk doprowadzono tylko do końca taktu, przypuszczalnie w przekonaniu, że zapis A jest niedokładny. Trudno stwierdzić, co spowodowało następnie wydłużenie łuku w WfSB – niedokładność czy może analogia z t. 196-197, w których łuk ma we wszystkich wydaniach prawidłowy, zgodny z A zasięg.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje WfSB