


Artykulacja, akcenty, widełki
- « Poprzednia
- 1
- …
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- …
- 27
- Następna »
t. 49-50
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
T. 50 rozpoczyna w wydaniach nową stronę. W takiej sytuacji w części ówczesnych wydawnictw dłuższe widełki dynamiczne rozdzielano na dwa znaki tego samego typu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wf , Widełki dynamiczne kontynuujące , Adiustacje WfSB |
||||||||||||||
t. 50
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Odtwarzamy notację A, w której długości akcentów regularnie maleją, co może sugerować np. zmniejszanie ich siły wraz z calando. Tego rodzaju pisownię plastyczną odnajdujemy w bardziej rozbudowanej postaci w Polonezie f WN 12, w autografie którego w t. 79 pojawia się oznaczony diminuendo postęp 6 nut opatrzonych coraz krótszymi akcentami. Przy trzech tylko akcentach nie jest jednak pewne, czy Chopin rzeczywiście chciał w ten sposób zasugerować pianiście jakąś ideę wykonawczą, toteż w tekście głównym interpretujemy te znaki standardowo, jako niedokładnie zapisane akcenty długie. Tak też odtworzono je w Wn1 (→Wn2,Wf1). Krótkie akcenty w WfSB i pionowe w Wa to dowolne zmiany, a pominięcie znaków w Wn3 – błąd. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Niedokładności A |
||||||||||||||
t. 52
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Zakresy widełek dynamicznych w tym i następnym, analogicznym takcie różnią się nieznacznie w A. Różnice nie wpływają jednak na znaczenie i już w Wn (→Wf,Wa) zostały racjonalnie ujednolicone, co uwzględniamy w tekście głównym. Na tym tle wyróżnia się wyraźnie krótszy znak kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności WfSB |
||||||||||||||
t. 55-56
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Widełki kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn |
||||||||||||||
t. 55-57
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Brak kliników nad ósemkami kończącymi cztery trzydziestodwójkowe figury to zapewne efekt nieuwagi sztycharza WfSB. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy WfSB |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- …
- 27
- Następna »