mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Zmiany akompaniamentu

t. 174

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Ćwierćnuta f w ApI

EZnieU

2 ósemki f w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)

EZTU
..

W tekście głównym trzymamy się niewątpliwie późniejszej wersji A (→Wn→Wf,Wa,WfSB). Jest ona też od strony rytmicznej bliższa wersji orkiestrowej, w której w parti wiolonczel i kontrabasów słyszalne są 4 ósemki: .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu

t. 175

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Akordy w ApI

EZnieU1 obie ręce

Akordy w A (→Wn→Wa,WfSB)

EZnieU

Akord i oktawa w Wf

EZTU

Alternatywna propozycja redakcji

! miniat: Corel;              EZnieU2
..

Wersja ApI odpowiada z grubsza wersji orkiestrowej, w której 2. i 3. ósemka są pod względem wysokościowym prawie (w ApI) lub całkiem (w głosach drukowanych) jednakowe. Także w A (→Wn→Wa,WfSB) Chopin tylko dopełnił akordy pr.r. Zdecydowaną odmianę przyniosła – niewątpliwie Chopinowska – korekta Wf i tę wersję jako najpóźniejszą podajemy w tekście głównym. Propozycja alternatywna, analogiczna do zakończeń 1. i 3. wariacji, uwzględnia możliwość nieporozumienia przy realizacji tej korekty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej

t. 176

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Podstawowa wersja ApI oraz tekst A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)

TGTU

Alternatywna wersja ApI, 1. redakcja

! miniat: Corel;           EZnieU1

Alternatywna wersja ApI, 2. redakcja

! miniat: wycinek;           EZnieU2
..

W ApI 2. połowa taktu ma wpisane najprawdopodobniej 3 wersje, z których najwcześniejszą, zapisaną normalnym pismem, podajemy jako tekst tego rękopisu (jest on zgodny z wersją pozostałych źródeł). Tekst dopisany następnie drobniejszym, szkicowym pismem zawiera naszym zdaniem wersję użytą w pozostałych źródłach w t. 180 i 192 oraz jej wcześniejszą redakcję, zapisane tak, jakby tworzyły jedną wersję. Na istnienie dwóch redakcji tego pomysłu melodyczno-rytmicznego wskazuje różnica wielkości główek nutowych i zapis sugerujący zastąpienie drobniejszych nut przez nieco większe (ale i tak mniejsze od pierwotnego zapisu).

[Dodać do tego pełny o wszystkich tych miejscach + info, że podobnie w kolejnych taktach – Chopin traktował zapis ApI jako szkicownik pomysłów, które dopiero na etapie powstawania A wybrał i uporządkował, przebrał i porozmieszczał w różnych miejscach zgodnie z generalną zasadą wariacyjności (najpierw prościej, potem komplikacje, z możliwymi odstępstwami)]

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej

t. 182

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 ósemki es1 w ApI, interpretacja kontekstowa

2 ósemki es1 w ApI w t. 182', interpretacja kontekstowa

EZnieU3 bez sf

Szesnastka, trzydzie­stodwójka i ósemka es1 w ApI, alterna­ty­wna wersja t. 182', inter­pre­tacja kontekstowa

EZnieU4 (miniatura Corel i klisza) bez sf

Ćwierćnuta es1 w A (→Wn→Wa,WfSB)

EZnieU bez sf

Ćwierćnuta i trzydzie­stodwójka es1 w Wf, interpretacja kontekstowa

Uzupełniona wersja Wf proponowana przez redakcję

EZTU bez sf
..

W tekście głównym podajemy wersję z powtó­rze­niem es1 na końcu taktu, wprowadzoną niemal na pewno przez Chopina w korekcie Wf. Dodaje­my przy tym kropkę przedłużającą szesnastkę a1, gdyż niemająca uzasadnienia muzycznego ani pianistycznego różnica wartości pomiędzy składnikami kwarty a1-d2 może być skutkiem niedokładnie przeprowadzonej korekty.
W Wn1 (→Wa) do uderzanej w połowie taktu ćwierćnuty es1 dodano kropkę przedłużającą. Niewątpliwy błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3,WfSB), ale nie w Wf.
W ApI, w t. 182' (drugi zapis tego taktu) wpisane są 2 wersje – podstawowa, zapisana wyraźnym, normalnej wielkości pismem, oraz alternatywna, w szkicowej postaci nałożona na poprzednią.
Kilka autentycznych wersji tego miejsca pokazuje, że Chopin dwukrotnie zmienił decyzję w kwestii powtórzenia es1 w 2. połowie taktu – w ApI (wszystkie wersje) na 4. ósemce taktu, w A bez powtórzenia, w Wf na końcu taktu.
W podanych wariantach uwzględniliśmy także różnicę wartości dwóch ostatnich uderzeń pr.r. – szesnastki w ApI (wersja t. 182), rytm punktowany w pozostałych wersjach.
Podobnie w t. 198.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 182

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

G w ApI

zamiast F, 8. trzydziestodwójki

F w A (→Wn1→Wf,Wa,Wn2→WfSB)

TGTU bez kaso

F w Wn3

TGTU
..

Wersja ApI, wypisana dwukrotnie, jest oczywiście wcześniejsza. W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed tym F; znak dodano również w Wn3.
Podobnie w t. 198.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Zmiany akompaniamentu