mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wn

t. 63

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez znaku w ApI i A

! miniat: wycinek A, ten akord z całym ppp, obie pięciolinie.              Tu bez kliszy 

Akcent długi w Wn (→Wf)

nad kwintą F-c

Krótki akcent w Wa i WfSB

tam gdzie długi
..

Akcent długi dodany w Wn1 można by uważać za adiustację lub nawet korektę Chopina, gdyby nie pojawiające się w tym samym miejscu . Opatrzony tą wskazówką dynamiczną akord stanowi zakończenie długiego, trwającego od początku tego rozszerzonego taktu diminuenda, tak iż zaakcentowanie go byłoby sprzeczne z wyraźnie przez Chopina wskazaną ideą całkowitego wyciszenia i uspokojenia muzyki. Redakcja uważa za prawdopodobne, że doszło tu do pomyłki "symetrycznego odbicia" – akcent, który miał być umieszczony pod laseczką ćwierćnuty es1 po półnutowym akordzie, wydrukowano nad laseczką kwinty F-c przed tym akordem. Biorąc to pod uwagę, akcentu tego w tekście głównym nie podajemy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wn

t. 63

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Półnuta c1 w A (→Wn1→Wn2)

! miniat: wycinek A, partia l.r. od akordu f-c-a1 do ćwierćnuty es1.                      Tu EZTU = akord f-c-a1, ale bez kropki c1

Półnuta a1 w Wf

EZTU akordu f-c1-a1, ale bez kropki przy a1

Półnuta c1 z pauzą w Wa

tr = EZnieU1 = klucz, akord i dolna pauza;                  red = EZTU akordu f-c1-a1, ale bez kropki c1 + pauza dolna EZnieU2

Cała nuta a1 w WfSB

EZnieU2 tyko akord f-c1-a1 (z laseczką tylko dla kwinty)

Półnuty f i c1 w Wn3

EZTU akordu f-c1-a1, ale bez 2 dolnych kropek

3 półnuty z kropką proponowane przez redakcję

EZTU akordu
..

Zróżnicowanie wartości rytmicznych akordu zapisanego na jednej laseczce nie jest czymś niezwykłym u Chopina. W tym jednak miejscu można mieć wątpliwości, czy brak w A (→Wn1→Wn2,WfSB) kropki przedłużającej c1 nie jest skutkiem nieuwagi. Ewentualne puszczenie tego klawisza wcześniej nie wpływa tu na brzmienie, gdyż cały czas należy trzymać pedał wzięty na początku taktu. Można jeszcze rozważyć ułatwienie zagrania ćwierćnuty es1 lub chęć wskazania, że to es1 wypada już po dwóch ćwierćnutach, a nie po trzech. Żaden z tych powodów nie wydaje się przekonujący, toteż w tekście głównym dodajemy odpowiednią kropkę.
W innych wydaniach notacja tego akordu zawiera pomyłki lub adiustacje:

  • w Wf pominięto kropkę przedłużającą a1, a dodano tę przy c1;
  • w Wa dodano pauzę ćwierćnutową po półnucie c1;
  • w WfSB zapisana na górnej pięciolinii punktowana półnuta a1 nie ma laseczki, przez co wygląda jak cała nuta (w tym wydaniu główki półnut i całych nut nie różnią się od siebie);
  • w Wn3 oprócz kropki po c1 pominięto także tę po f.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn

t. 105

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez palcowania w A (→Wn1→Wf,Wa)

Palcowanie 3-2-1 w Wn2 (→WfSB)

nad 3 pierwszymi szesnastkami

Palcowanie 3-1-2 w Wn3
..

Palcowanie dodane w Wn2 (→WfSB), którego autentyczność jest w ogóle wątpliwa, w tym przypadku jest z pewnością błędne. Nie jest jednak pewne, czy błąd polegał na wydrukowaniu błędnej cyfry (2 zamiast 4), czy na zamianie kolejności cyfr (2-1 zamiast 1-2). W Wn3 zastosowano tę drugą poprawkę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 109

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Jako ostatnią szesnastkę Wn1 (→Wf1) ma błędnie as3. Pomyłkę sprostowano w Wn2 (→Wn3,WfSB) oraz – być może na polecenie Chopina – w Wf2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 110

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

w A

 w Wn (→Wf,Wa,WfSB)
..

Pomijanie literki 'z' w oznaczeniu  zdarzało się wielokrotnie w pierwszych wydaniach dzieł Chopina – por. np. Etiudę cis op. 10 nr 4, t. 1.
Widoczne w A skrobanie sugeruje, że Chopin napisał tam początkowo . To z kolei wskazuje na istnienie różnicy znaczeniowej pomiędzy  a , nie jest jednak oczywiste, na czym ona polega. Zdaniem redakcji, prawdopodobne wydaje się skojarzenie  z akcentem izolowanym lub docelowym, po którym dotychczasowy przebieg nie jest kontynuowany. Natomiast , w Wariacjach stosowane znacznie częściej i pojawiające się zawsze w towarzystwie akcentu, częściej długiego lub widełek , z reguły realizuje schemat dynamiczny appoggiatury – podkreśla pierwszą z pary powiązanych nut.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Błędy Wn , fz – f