mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 63

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez znaku w ApI i A

! miniat: wycinek A, ten akord z całym ppp, obie pięciolinie.              Tu bez kliszy 

Akcent długi w Wn (→Wf)

nad kwintą F-c

Krótki akcent w Wa i WfSB

tam gdzie długi
..

Akcent długi dodany w Wn1 można by uważać za adiustację lub nawet korektę Chopina, gdyby nie pojawiające się w tym samym miejscu . Opatrzony tą wskazówką dynamiczną akord stanowi zakończenie długiego, trwającego od początku tego rozszerzonego taktu diminuenda, tak iż zaakcentowanie go byłoby sprzeczne z wyraźnie przez Chopina wskazaną ideą całkowitego wyciszenia i uspokojenia muzyki. Redakcja uważa za prawdopodobne, że doszło tu do pomyłki "symetrycznego odbicia" – akcent, który miał być umieszczony pod laseczką ćwierćnuty es1 po półnutowym akordzie, wydrukowano nad laseczką kwinty F-c przed tym akordem. Biorąc to pod uwagę, akcentu tego w tekście głównym nie podajemy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wn

t. 265

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A

! miniat: wycinek;                    EZTU

 w Wn1 (→Wn2)

EZnieU

 w Wf1, Wa i Wn3

! miniat: Wa1;                EZnieU1

 w WfSB

EZnieU2
..

Widełki  są w A wpisane pomiędzy pięcioliniami i zaczynają się po 1. akordzie pr.r. (w Af dolne ramię biegnie nawet od początku taktu). W Wn (→Wf,Wa) znak przeniesiono nad partię pr.r., co w tym wypadku nie wpływa zasadniczo na jego znaczenie. Zmiana była zapewne wymuszona brakiem miejsca między pięcioliniami; z pewnością nie pochodzi ona od Chopina. Niewielka w Wn1 (→Wn2) zmiana zakresu – początek znaku przesunięto nieco w prawo – została pogłębiona we wszystkich następnych wydaniach, a w WfSB jeszcze odwrócono kierunek znaku, co było błędem pojawiającym się wielokrotnie w pierwszych wydaniach utworów Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Odwrócenie znaku

t. 282-283

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

con o in 8va od t. 283 w A i WfSB

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia.                EZTU

con o in 8va od t. 282 w Wn

! miniat: Wn1 od ostatniej 8ki 282;                   EZnieU

8va od t. 283 w Wf1 (→Wf2)

EZTU bez 'con o in'

con 8ves od t. 282 w Wa, interpretacja kontekstowa
..

Zdaniem redakcji, wersja wprowadzona przez Chopina w Wf1 (→Wf2) mogła mieć na celu jedynie uproszczone doprecyzowanie zapisu Wn1, w którym wskazówka zaczyna się o ósemkę za wcześnie, a w t. 287 nie sygnalizuje wynikającego ze zmiany faktury na akordową przejścia na zwykły przenośnik oktawowy. Innymi słowy, nie ma pewności, czy pominięcie w Wf1 (→Wf2) możliwości wykonania t. 283-286 i dwóch miar t. 287 oktawami, nie było tylko kompromisem dla uniknięcia nadmiernej komplikacji korekty. Z tego względu w tekście głównym zachowujemy wariantową pisownię A i WfSB.
W Wa wskazówka ma błędną postać con 8ves in 8va, co odczytane dosłownie nakazywałoby wykonanie tej frazy zarazem oktawami i oktawę wyżej. W transkrypcji merytorycznej (wersja "redakcja") pomijamy więc mylącą, drugą część określenia.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 287

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Kreseczki, wyznaczające zakres obowiązywania wskazówki z t. 282-283, biegną we wszystkich źródłach nieprzerwanie do końca Tutti w t. 290. Nie licząc Wf1 (→Wf2), które mają zwykły przenośnik oktawowy, nakazujący wykonanie oktawę wyżej, zapis ten wydaje się uproszczony, gdyż pojawiająca się na 3. mierze t. 287 faktura akordowa uniemożliwia wykonanie z dodanymi oktawami (con 8va). W transkrypcjach merytorycznych (wersje "redakcja") i w tekście głównym odpowiednio precyzujemy ten zapis przez wstawienie 8 na 3. mierze t. 287.

Można się też zastanawiać, czy "con o in", które w A wydaje się dopisane przed zwykłym przenośnikiem oktawowym (8va¯ ¯ ¯), nie miało być w zamyśle Chopina rozumiane jako "oktawami" w początkowej części, a "oktawę wyżej" od 3. miary t. 287. Inaczej mówiąc, byłaby to łączna instrukcja wykonania całego Tutti, a nie opis dwóch możliwości wykonania pierwszej frazy. Chopin liczyłby tu na zdroworozsądkowe podejście wykonawcy, który musiałby się domyślić, że najpierw, dokąd to możliwe, obowiązuje con 8va, a potem, od 3. miary t. 287 – in 8va. Przeciw takiemu rozumieniu tej wskazówki przemawia jednak użycie jej w Fantazji na tematy polskie op. 13, t. 130-148, w kontekście wykluczającym taką interpretację – cały objęty wskazówką temat jest tam bowiem zapisany pojedynczymi nutami, tak iż brak podstaw, by przydzielić con 8va do jednego fragmentu, a in 8va do innego.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Niedokładności A

t. 302

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 po  w A

! miniat: wycinek.                   EZTU

Akcent długi pod f w Wn (→Wf1→Wf2)

EZnieU1

Akcent krótki w Wa i WfSB
..

Krótki znak  można traktować jako akcent stowarzyszony z początkowym  lub widełki diminuendo, co zresztą w tym kontekście nie wpływa praktycznie na znaczenie tego znaku. Natomiast umieszczenie go pod 1. szesnastką f, jak jest w Wn (→Wf,Wa), z pewnością jest sprzeczne z zapisem A i intencją Chopina. Różnice długości znaku w poszczególnych wydaniach odpowiadają zapewne różnym jego interpretacjom przez sztycharzy: ci, którzy uznali go za akcent, dali krótki akcent (Wa i WfSB), natomiast diminuendo przybrało formę akcentu długiego, który figuruje w Wn (→Wf1→Wf2).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa