Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 5

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

  w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.                  EZTU

  w Wn (→Wf,WfSB)

EZnieTU

  w Wa

EZnieU

..

Para widełek dynamicznych w A wpisana jest tak, by było jasne, że dotyczy górnego głosu; nieznaczne skrócenie znaku  wynika z braku miejsca. W tekście głównym znaki przenosimy dla jasności nad pięciolinię. W Wn (→Wf,WfSB) wydłużono, co można by uznać za dopuszczalne, jednak w wyniku tego znak wydaje się dotyczyć także dolnego głosu pr.r., czego właśnie Chopin starał się w A uniknąć. W wersji Wa zniekształcenie oryginalnego zapisu posunięto – nie widząc A – jeszcze dalej.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa , Niedokładności A

t. 5-6

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, 4. miara t. 5 i 2 uderzenia t. 6.                          EZTU

 w Wn (→Wf)

EZnieTU

 w Wa

EZnieU

 w WfSB

EZnieU1

..

Krótkie  w A wpisane jest w t. 6, ponieważ jednak dochodzi tylko do 1. ćwierćnuty tego taktu, jest jasne, że dotyczy postępu f1-ges1 na przejściu taktów, co podajemy w tekście głównym. Wersje wydań bazują na interpretacji tego znaku przez Wn1, w której prawy koniec doprowadzony jest do 2. miary taktu, co nie wynika z notacji A. Mimo niewielkich różnic zakresu między znakami w wydaniach traktujemy je jako różne, gdyż każdy może sugerować nieco inny początek lub koniec crescenda, a znak w WfSB w ogóle wygląda raczej jak odwrócony akcent.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa , Niedokładności A

t. 7

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

f w A

! miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia.                TGTU = cała nuta f

Bez nuty w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

..

W tekście głównym uwzględniamy zapisaną w A całą nutę f. Występuje ona także we wszystkich źródłach partii orkiestry (w głosie altówek), w tym w późniejszym zapisie tego taktu w ApI. Brak tej nuty w wydaniach to zapewne następ­stwo błędu sztycharza Wn1, który być może nie był pewien, gdzie ją wpisać – mniej więcej w po­łowie taktu, jak jest w A, czy na początku taktu, jak tego wymaga ogólna reguła umieszczania wykonywanych równocześnie nut w jednym pionie.
W pierwotnej redakcji ośmiotaktowego wstępu, zapisanej w ApI, warianty te nie mają zastoso­wania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 8

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Półnuta F w ApI

EZnieU1

Bez F w A (→WnWfSB,Wa1Wa2)

! miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia.              EZnieTU

Oktawy w Wf i Wa3

tr = EZnieTU + EZnieU;                        red = EZTU

..

Wersja ApI to pierwotna redakcja partii basowej w tym takcie. W tekście głównym uwzględniamy dolne nuty oktaw dodane – niemal na pewno przez Chopina – w korekcie Wf1. Uzupełnienie to wprowadzono także w Wa3, zapewne na podstawie Wf2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf , Zmiany rejestru basu , Skrótowy zapis oktaw

t. 8

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Ósemka f1 w ApI (późniejsza redakcja)

Ćwierćnuta f1 w A (→WnWf,Wa,WfSB)

..

Wersja z ostatnim f1 górnego głosu o wartości ósemki pochodzi z późniejszej z dwóch zapisanych w ApI wersji orkiestrowego wstępu – patrz t. 1-8. Jest to pozostałość po wcześniejszej wersji, która kończy się motywem g1-f1 w rytmie . W tekście głównym podajemy ostateczną wersję A i pierwszych wydań.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany