Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 45-46

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuki w A

TGTU = łuk pr.r. 45-46 i pierwszy łuk 46

Łuki w Wf (→Wn)

EZnieU

Łuki w Wa

EZnieU1

..

Pierwszy z dwóch rozpoczynających się w t. 46 łuków pr.r. jest w A napisany z rozmachem, tak iż w Wf (→Wn,Wa) rozpoczęto go błędnie od 1. ćwierćnuty taktu. Skłoniło to adiustatora Wa do skrócenia poprzedniego łuku, który w tym wydaniu obejmuje tylko t. 45.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A

t. 45-46

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk do es-es1 w A (odczyt dosłowny→WfWn,Wa)

krótszy o 1 nutę = EZnieU

Łuk do d-d1 w A, interpretacja kontekstowa

EZTU

..

Zdaniem redakcji, koniec łuku w A może być niedokładny, na co wskazuje niebudzący wątpliwości zasięg łuku pr.r., a także zakończenia łuków obu rąk w t. 47. Z tego względu w tekście głównym proponujemy łuk dociągnięty do oktawy d-d1 na początku t. 46. 

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 46

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk w A

Bez łuku w Wf (→Wn,Wa)

..

Brak łuku w Wf (→Wn,Wa) to zapewne niedopatrzenie sztycharza Wf1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 46-47

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk do t. 47 w A

TGTU

Łuk w t. 46 w Wf (→Wn,Wa)

łuk tylko do ostatniej ósemki

..

Skrócenie łuku w Wf (→Wn,Wa) to następstwo maniery dopasowywania łuków do ważniejszych jednostek rytmicznych lub wiązań.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 47-48

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk nad 2. połową taktu w A (odczyt dosłowny→WfWn,Wa)

EZnieU

Łuk do t. 48 w A, interpretacja kontekstowa

EZnieU1

Łuk proponowany przez redakcję

EZTU

..

Zdaniem redakcji, łuk A jest podwójnie niedokładny:

  • w autentycznym układzie graficznym Chopin nie miał możliwości objęcia łukiem 1. połowy taktu, toteż zastosował praktycznie równoznaczny, uproszczony zapis;
  • Koniec łuku bardzo wyraźnie sugeruje kontynuację (na końcu linijki tekstu), jednak w następnym takcie nie ma jego dokończenia, co jest częstą przypadłością rękopisów Chopinowskich. O tym, że przyjęte w wydaniach dosłowne odczytanie tego zapisu nie jest słuszne, przekonuje taka sama sytuacja w partii pr.r., w której jednak jednoznaczny łuk w analogicznych t. 45-46 pozwala rozstrzygnąć wątpliwości na korzyść łuku doprowadzonego do początku t. 48.

W tekście głównym proponujemy opartą na powyższych przesłankach rekonstrukcję domniemanej intencji Chopina.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku