mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 35

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk od 2. ćwierćnuty w A

TGTU

Łuk od 1. ćwierćnuty w Wf (→Wn,Wa)

EZnieU
..

Łuk A, ze względu na wysoką pozycję akordów l.r. mający postać odcinka linii prostej, obejmuje symetrycznie 5 uderzeń l.r. Jego początek wypada w związku z tym pomiędzy 1. a 2. ćwierćnutą, przez co w Wf (→Wn,Wa) mylnie objęto łukiem cały takt. Por. podobnie błędną interpretację łuków l.r. w t. 37-39.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 36

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Widoczne w Wf ślady poprawek w druku pokazują, że w partii l.r. wydrukowano tam początkowo jeden łuk, biegnący od 2. do ostatniej ćwierćnuty. Zgodne z zapisem A łukowanie Wf (→Wn,Wa) jest więc efektem korekty, przypuszczalnie Chopinowskiej.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 37-39

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Bez łuków w A (→Wf)

! miniat: wycinek.               Tu bez kliszy 

Łuki w Wn i Wa

! miniat: tu Wn1.              TGTU = 3 łuki wg opisu
..

W A (→Wf) łukowanie pr.r. jest w tych taktach wyraźnie niekompletne – nie widać żadnego powodu, by 2. figura t. 37 i pierwsze figury t. 38-39, nad którymi nie ma łuków, miały być wykonywane inaczej od pozostałych. Z tego względu w tekście głównym uzupełniamy łuki na wzór trzech pierwszych figur tego czterotaktu (w t. 36-37). Łuki te dodano także w Wn i Wa.
Patrz też uwaga w 2. połowie t. 38.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 37-39

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuki od 2. i 5. ćwierćnuty w A

TGTU = 6 łuków l.r.

Łuki od 1. i 4. ćwierćnuty w Wf (→Wn,Wa)

EZnieU (tylko 1. zrobiony)
..

W A łuki l.r., choć pisane z rozmachem, wyraźnie obejmują tylko 2. i 3. ćwierćnutę każdej połówki taktu. Mimo to w Wf (→Wn,Wa) objęto nimi także 1. ćwierćnutę, co jest wyrazem skłonności sztycharzy do dopasowywania zakresu łuków (a także widełek dynamicznych) do struktur rytmicznych, w tym wypadku połówek taktów.
Patrz też uwaga do t. 36.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Łuki obejmujące

t. 38-39

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk do ostatniej ósemki w A (→Wf→Wa)

! miniat: wycinek.                            krótszy łuk wg opisu.

2 łuki w Wn

ten z war_11 + TGTU

Łuk do t. 39 proponowany przez redakcję
..

Inaczej niż w t. 36-37, łuk w 2. połowie t. 38 doprowadzony jest w A (→Wf→Wa) tylko do ostatniej ósemki taktu. Uważamy to za niedo­kładność i w tekście głównym doprowadzamy go – zgodnie z łukami pozostałych podobnych figur – do przetrzymanej ćwierćnuty na początku następnego taktu. Różnica między tymi zapisami ma zresztą czysto graficzny charakter, gdyż obie pisownie znaczą to samo. Także Wn ma dłuższy łuk w tym miejscu, jednak dodano go nad orygi­nalnym, krótszym łukiem, a nie zamiast niego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności A