Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 182

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Rozdzielone łuki w A, interpretacja proponowana przez redakcję

! miniat: wycinek kombinowany, tylko dolna 5-linia, koniec 186 (z końcówką łuku) i początek 187.                  EZTU 182-3 i 186-7

Ciągłe łuki w Wf (→Wn,Wa)

EZnieU

..

Na końcu t. 182 i 186, ostatnich w linii tekstu, łuki A sugerują kontynuację, czego jednak nie potwierdzają nowe łuki w t. 183 i 187. Interpretacja przyjęta w Wf (→Wn,Wa) wydaje się racjonalna, biorąc pod uwagę dłuższe łuki w t. 180-181 i 184-185. W tekście głównym proponujemy alternatywną interpretację, w której zakres łuków powiązany jest ze zmianami harmonicznymi – poszczególne łuki obejmują figurację opartą na jednym akordzie. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 182-184

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Krótsze łuki A

EZnieU do zrobienia 3 łuki 182-183 do ostatniej ósemki motywów

Dłuższe łuki w Wf (→Wn,Wa)

TGTU

..

Łuki A wyraźnie dochodzą tylko do ostatniej ósemki motywów w t. 182-183 (wątpliwości może budzić tylko pierwszy z nich, na końcu linijki, ale i on nie wykracza poza kreskę taktową). Dłuższe łuki Wf (→Wn,Wa) trudno więc uznać za niedokładność sztycharza, zwłaszcza że są one muzycznie uzasadnione – obejmują całe motywy, tak jak dwa Chopinowskie łuki w t. 180-182. Podejrzewając korektę Chopina, podajemy je więc w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 182

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Bez oznaczeń w źródłach

Pedalizacja proponowana przez redakcję

..

Pominięcie pedalizacji w A mogło być skutkiem ubocznym dokonywanych w partii l.r. poprawek – Chopin wpisał tu, zapewne omyłkowo, rozłożony akord Es-dur, jak w t. 181. Przy czym w 1. połowie taktu wystarczyły poprawki na napisanym tekście, a w drugiej, prawdopodobnie wskutek kolejnej pomyłki, kompozytor musiał przepisać całą figurę na nowo na pięciolinii poniżej. Błąd mógł zostać zauważony właśnie przy dopisywaniu pedalizacji, a po ukończeniu poprawek, Chopin wrócił do jej wpisywania od następnej linii.

W tekście głównym proponujemy uzupełnienie oznaczeń na wzór poprzednich taktów.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek

t. 185

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

na końcu taktu w źródłach

 pod b, alternatywna propozycja redakcji

gwiazdka EZnieU (zrobić)

..

Przesłanką dla proponowanej alternatywnej wersji pedalizacji jest widoczne w A skreślenie  na końcu taktu i dopisanie jej pod b, jak w t. 180-181. Skoro całotaktowy pedał okazał się zdaniem Chopina nieodpowiedni w t. 184, nie widać wyraźnego powodu, by stosować go w niemal identycznym t. 185. Sytuacje, w których Chopin pomija zamierzoną poprawkę w jednym z kilku miejsc, są wcale nierzadkie, por. np. Etiudę E op. 10 nr 3, t. 33Preludium B op. 28 nr 21, t. 36 czy Koncert e op. 11, cz. I, t. 50-51.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 186-187

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Krótsze łuki w źródłach

TGTU

Dłuższe łuki, alternatywna propozycja redakcji

..

W tekście głównym podajemy łuki źródeł, jednak biorąc pod uwagę prawdopodobną korektę łuków w analogicznych t. 182-184, proponujemy odpo­wiednio przedłużone łuki także tu. Chopin mógł uważać, że łuki podane za pierwszym razem wy­starczą jako wskazówka właściwego wykonania, a nie można też wykluczyć niestaranności szty­charza, który zrealizował tylko połowę ozna­czo­nej korekty.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca